عکس

نقل احمد بن حنبل از بستن درب‌ها به مسجدالنبی
11/21/1397 - 18:15

احمد بن حنبل در کتاب «فضائل الصحابه» آورده است: پیامبر به فرمان خدا دستور داد که تمام درب‌های منتهی به مسجد بسته شوند جز در خانه علی (علیه‌السلام).
فضائل الصحابه احمد بن حنبل،ج1، ص720.

نقل ابن حجر عسقلانی از بستن درب‌ها به مسجدالنبی
11/20/1397 - 19:34

ابن حجر عسقلانی در کتاب «فتح الباری» آورده است: پیامبر به فرمان خدا دستور داد که تمام درب‌های منتهی به مسجد بسته شوند جز در خانه علی (علیه‌السلام).
وی پس از نقل چند حدیث به این مضمون می‌گوید: هر طریقی از احادیث نقل شده، صلاحیت احتجاج دارد، چه برسد به مجموع این احادیث.

قانون جذب
11/20/1397 - 16:46

اکثر سخنرانان  انگیزشی، کسب موفقیت و.... از قانونی موهوم به نام جذب استفاده می‌کنند.

شواهـد نشـان می‌دهـد ایـن افـراد با ایـن قانون هیچ کسی را جز خودشان، به موفقیت نرساندند.
با کسب درآمد از: هزینه‌ی کلاس‌ها، فروش کتاب‌ها، جزوات و....

اعتقــاد بـه تنـاســخ  در فـرقـه حلقــه
11/20/1397 - 16:46

امام رضا (علیه السلام): مَنْ قَالَ بِالتَّنَاسُخِ فَهُوَ کَافِرٌ؛ هرکس قائل به تناسخ باشد کافر است. (وسائل الشیعه، ج 28، ص341، ح 34910)

عایشه از امیرالمؤمنین بدش می‌آمد
11/19/1397 - 22:28

عایشه همسر پیامبر گفت: موقعی که بیماری پیامبر شدت یافت، از همسرانش اذن گرفت که در خانه من بستری شود. آنان اذن دادند. سپس در حالی‌که پاهایش به زمین کشیده می‌شد، توسط دو نفر فضل بن عباس و مردی دیگر بیرون آمد. ابن عباس به عبیدالله گفت: می‌دانی مرد دیگری که عایشه نام وی را نبرد، چه کسی بود؟

پشیمانی ابن تیمیه در آخر عمر، به گفته شاگردش ذهبی
11/19/1397 - 21:36

ابن تیمیه که پیشتاز در تکفیر بوده و وهابیان او را بنیان‌گذار عقاید خود می‌دانند، او در آخر عمرش از اشتباهش بازگشت، ذهبی که از شاگردان او است، می‌گوید: «از اشعری جمله عجیبی دیدم که ثابت است و آن را بیهقی روایت کرده که از ابوحزم عبدری شنیدم که گفت از زاهر بن احمد سرخسی شنیدم که گفت چون هنگام مرگ اش

نقل نسائی از بستن درب‌ها به مسجدالنبی
11/19/1397 - 10:06

نسائی در کتاب «سنن الکبری» آورده است: پیامبر به فرمان خدا دستور داد که تمام درب‌های منتهی به مسجد بسته شوند جز در خانه علی (علیه‌السلام).
سنن الکبری، نسائی ص493.

نقل سیوطی از بستن درب‌ها به مسجدالنبی
11/18/1397 - 23:51

سیوطی در کتاب الحاوی للفتاوی می‌نویسد: «به تحقیق ثابت شده است که این حدیث صحیح السند، بلکه به حدّ تواتر است، و با هیچ حدیث صحیح دیگری منافات ندارد. این اذن (وارد شدن امیرالمؤمنین به مسجد از دربی مستقیم و حتی در حال جنابت) به عموی پیامبر و ابوبکر و هیچ صحابه دیگری داده نشده است.»

رفتار دوگانه عایشه، به دلیل دشمنی با امیرالمؤمنین
11/18/1397 - 22:28

شعار عایشه همیشه این بود، این نعثل را بکشید، خدا این نعثل را بکشد و منظورش از این کلام عثمان بود؛ اما پس از قتل عثمان گفت: به خدا سوگند! عثمان مظلوم کشته شد. قسم به خداوند انتقام خونش را خواهم گرفت و جنگی به بهانه خون‌خواهی از قاتلین عثمان علیه امیرالمؤمنین برپا کرد.

عدم فضیلت امامت در نماز جماعت
11/17/1397 - 22:27

ابوهریره نقل می‌کند که پیامبر فرمود: نمازهای واجب خود را به جماعت بخوانید، خواه امام جماعت عادل باشد، یا فاسق و فاجری که مرتکب هر گناه کبیره‌ای باشد.
اگر این دستور صحیح باشد، فضیلتی برای امام جماعت نمی‌توان برشمرد؛ زیرا هر فاسق و فاجری هم می‌تواند به عنوان امام جماعت بایستد.

جعل حدیث به نفع خلیفه، از واقعه‌ای که با توهین به پیامبر انجام نشد
11/16/1397 - 22:27

اهل سنت که در حدیث صحیح دارند که در زمان رحلت پیامبر، قلم و دوات برای ایشان، جهت نوشتن چیزی برای گمراه نشدن امت، به بهانه هذیان گفتن پیامبر نیاوردند، برخی جعل کنندگان روایت دیگری در همین راستا ساختند که: «عایشه گوید، هنگامی‌که حال پیامبر وخیم شد، حضرت به عبدالرحمان بن ابی‌بکر فرمود: کتف گوسفند و

ایران مهد همزیستی ادیان
11/16/1397 - 21:40

یوناتن بت کلیا نماینده مسیحیان آشوری در مجلس: ایران کشوری امن در منطقه بوده و اقلیت‌های دینی در ایران در نهایت احترام در کنار مسلمانان زندگی می‌کنند.

منبع : http://parstoday.com/dari/news/iran-i49022

کسانیکه زکات خود را به ابوبکر ندهند، مرتدند
11/15/1397 - 22:28

در کتاب صحیح بخاری از ابوبکر نقل شده که گفت: «به خدا قسم با کسانی‌که نماز بخوانند، ولی زکات ندهند، خواهم جنگید.

اعتراف ابن جوزی به جعل روایت در فضیلت ابوبکر
11/15/1397 - 21:25

ابن جوزی درباره جعل روایات فضیلت و مناقب می‌گوید:
«گروهی بی‌اهمیت که مدعی تمسک به سنت هستند از روی تعصّب، دست به جعل فضائل برای ابوبکر زده‌اند.»
«قد تعصّب قوم لاخلاق لهم یدّعون التمسک بالسنّه فوضعوا لابی‌بکر فضائل...»
الموضوعات، ابن جوزی، ج2، ص40.

Pages