سرخسی می‌نویسد: با روايت صحيح، از عمر (خلیفه دوم) نقل شده است كه وی مردم را از متعه نهی كرد، پس او گفت: دو متعه در زمان رسول خدا (صلی‌الله‌عليه‌وآله) حلال بود؛ متعه زنان و متعه تمتع، و من مردم را از آن دو نهی می‌کنم.
المبسوط، سرخسی، ج4، ص27.

قرطبی ذیل آیه 24 سوره نساء می‌نویسد: جمهور گفته‌اند که مراد از این آیه، نکاح متعه در صدر اسلام است.
الجامع لأحکام القرآن، قرطبی، ج5، ص130.

ابن تیمیه می‌گوید: شیطان در مسیر انسان قرار گرفته است و اعمال زشتش را نیکو جلوه داده، تا وی به زیارت قبر پیامبر رود و چنین کسی، با این کار خود شرک ورزیده، چرا که رضایت غیر خداوند را جلب کرده است.
اقتضاء الصراط المستقیم مخالفة اهل الجحیم، ابن تیمیه، ج2، ص382.

تعلیم تشهد توسط عمر بن خطاب بر منبر:

تشهد به نقل ابن عباس: «التَّحِيَّاتُ‏ الْمُبَارَكَاتُ‏، الصَّلَوَاتُ‏ الطَّيِّبَاتُ لِلَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدً

محمد سعید رمضان البوطی می‌نویسد: اگر یک مسلمان خود را پیرو مذهبی معرفی کند که امروز به مذهب سلفیه خوانده می‌شود، بدون شک چنین شخصی بدعت‌گذار است.
السلفیه مرحله زمنیه لامذهب الاسلامی، محمد سعید رمضان البوطی، ص236.