سبکی درباره شیوه سلام دادن به پیامبر هنگام زیارت ایشان می‌گوید: در اختلاف بین علما، قول اکثر علماء بهتر است، که در سلام به میت، با او به شیوه زنده‌ها معامله می‌شود، و همان‌طور که رو به زنده کرده، به او سلام می‌شود، در سلام به میت هم همین‌گونه عمل شود، و سزاوار نیست در این مطلب تردید شود.

ابن همام حنفی می‌گوید: آن‌چه از ابولیث سمرقندی در مورد ایستادن رو به قبله، نقل شده، مردود است به روایتی از ابن‌عمر که در مسند ابوحنیفه نقل شده است: که هرگاه به زیارت قبر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌آیی، پشت به قبله و رو به مرقد مطهر کرده و می‌گویی: السلام علیک ایها النبی الکریم و رحمةالله

سمهودی معتقد است قولی را که به مالک نسبت داده‌اند (و می‌گویند او معتقد به ایستادن نزد قبر نیست) را با مناظره‌ای که از او با منصور دوانیقی نقل شده، مخالف می‌داند.

قاضى عياض از شاگرد مالك بن انس نقل مى‌كند: در سفرى كه منصور دوانیقی به مدينه آمد، در كنار قبر پیامبر، با مالك پيرامون مسأله‌اى بحث كردند. منصور گاهى با صداى بلند صحبت مى‌كرد. مالك گفت: يا اميرالمؤمنين!

تبرک جستن ابن منکدر تابعی؛ او با یاران خود نشسته بود که ناگهان زبانش بند آمد. در همان حال بلند شد و گونه‌هایش را بر قبر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) گذاشت و بعد برگشت.

ابن حجر عسقلانی می‌گوید: «برخی از فقها به دلیل جواز بوسیدن حجرالاسود، این‌گونه فتوا داده‌اند که بوسیدن افراد و اشیای شایسته تعظیم و تکریم، جایز است.»
وفاء الوفاء، سمهودی، ج5، ص109.