در مسند ابوحنیفه نقل شده، ایوب سختیانی به قبر پیامبر نزدیک شد، پشت به قبله و رو به قبر کرده و نزد قبر پیامبر گریه کرد.
ابن مبارک نیز از ابوحنیفه نقل می‌کند: وقتی ایوب سختیانی به مدینه آمد، در مدینه بودم؛ با خود گفتم، ببینم چه می‌کند؟! پس دیدم که پشتش را به قبله کرد، و رو به قبر مطهر پیامبر اکرم، گریه می‌کرد نه مانند کسانی‌که تباکی می‌کنند و در مقام شخص فقیه ایستاد.
وفاء الوفا، سمهودی، ج5، ص75.
مقاله: «سلام دادن رو به قبر پیامبر اکرم، قول راجح حنفیه»