وهابیت
کشور عربستان به جهت وجود اماکن مذهبی در شهرهای مکه و مدینه همواره خود را خادم الحرمین الشریفین میداند و مهمان نوازی از حجاج بیت الله الحرام را برای خود افتخار به حساب میآورد، اما متاسفانه پیاپی مظاهر اسلامی را نابود و به جای آن با ساخت بناهایی که ریشه در شیطان پرستی دارد، دانسته یا ندانسته به تبلیغ شیطان پرستی میپردازد.
ضعف در عقیده نسبت به خدا و رسول گرامی اسلام (ص) گاه موجب خطرات عقیدتی بسیار سخت میشود که به گمراهی انسان منجر خواهد شد. خداوند پیامبر (ص) را مایه رحمت و برکت در این دنیا و سرای دیگر قرار داده تا مردم به وسیله او به منفعت برسند و از خسران و نابودی نجات یافته و به سعادت برسند. بنابراین او هیچگاه مایه ضرر برای ما نخواهد بود.
بسیاری از وهابیون و سرکردگان مذهبی و کوتولههای سیاسی این جریان در صدد مبارزه در عرصهی بین المللی برآمده و قد کشیدن و قدرتمند شدن انقلاب خمینی کبیر بر آنها گران آمده، این در حالی است که این کوته فکران از لحاظ کلامی نیز کوتوله فکری و معتقد به جبر هستند، عقیدهای که خود مبارزه با حکومت و حاکم ولو فاسق را نفی میکند
وهابیت به دلیل تهی بودن از درون، و اینکه نمیتوانند برای سخنان خود به دلایل واقعی و ثابت متمسک شوند از این رو با تشبیه «اینکه باد به هر طرف بورد به همان طرف غش میکنند» به هر روایتی و از جانب هر کسی تمسک میکنند و این تا جایی است که حتی پیامبری را که خود را برترین پیرو آن میدانند را مشرک و مشرک زاده معرفی میکنند.
محمد بن عبدالوهاب به هر کجا که حمله میکرد، به بهانه شرک، مسلمانان را به صورت وحشیانهای میکشت. محمد بن عبدالوهاب وقتی به روستایی در نجد وارد شد، اولین کاری که کرد، امام جماعت آن روستا را کشت! جنایات ابن عبدالوهاب، توسط پیروانش ادامه پیدا کرد و تا زمان حاضر نیز ادامه دارد و اکنون مسلمانان یمن مورد تجاوز وهابیت قرار گرفتهاند.
قفاری از شخصیتهای وهابی است که با ظاهری علمی،کتابهای مختلف در جهت تئوریزه کردن دیدگاه وهابیت از شیعیان در جهان اسلام نگاشته است. او البته در این کاراز هر دلیل و بهانه و اشکالی که بتواند در جهت خدشه به مبانی شیعیان کمک کند استفاده میکند، حتی اگر در این امر به اشکالات واهی و ادلهای ظاهری و عام پسند استناد کرده باشد.
با توجه به اینکه دین ما اسلام و پیامبر ما حضرت خاتم (ص) میباشد، جا دارد در کشورهای اسلامی خود و مخصوصا کشور عربستان به عنوان مرکز آثار کسلامی که در شهرهای مکه و مدینه هستند از آنها به شایستگی محافظت و پاسبانی میکردیم نه این که آثار اسلامی را معدوم و نابود کنیم و به جای آن قلعه های مربوط به یهودیان را در آثار ملی ثبت نماییم.
وهابیت بر خلاف روش همه کشورها و ممالک، که امروزه به حفظ و حراست اماکن تاریخی و یادمانهای گذشته به عنوان عقبه فرهنگی و تاریخی خود اهتمام دارند، متاسفانه به صورت گسترده اقدام به تخریب اماکن اسلامی مربوط به زمان صدر اسلام نموده و تمامی آثار برجا مانده از آن را نابود کردند به طوری که به جز اندکی از آن باقی نمانده است.
با نگاه اجمالی به عملکرد وهابیت در عربستان گمان این میرود که این کشور بر خلاف دیگر کشورها به حفظ آثار و برپایی موزهها اعتقادی ندارند و چنین چیزی در آنجا یافت نمیشود، اما میبینم ایشان خانه محمد بن عبدالوهاب را به موزه تقدیم میکنند و این در صورتی است که محل تولد پیامبر را به محل خرید و فروش حیوانات تبدیل نمودند.
وهابیت در ادامه افراط و تفریطهایی که تقریبا در همه مسائل دینی و شرعی دارند، حتی نسبت به اماکنی که جنبه تاریخی و مذهبی دارند نیز با افراطیگری برخورد میکنند که به عنوان مثال میتوان به تخریب خانه حضرت خدیجه و تبدیل آن به محل دستشویی نام برد. خانه ای که محل نزول وحی بود سزاوار مکان دستشویی و... نیست.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیت برای تخریب شیعیان به هر بهانه و هر دلیلی استناد میکند. غافل از اینکه این جریان غیرسازنده، بالاخره خود ایشان را مبتلا میکند و انسانهای آزاد اندیش به خوبی این برخوردها را به قضاوت خواهند نشست.
در میان شیعیان چنین مرسوم است که به غیر از نام خداوند بر اشیاء و یا موارد دیگر قسم یاد میکنند؛ این فعل شیعیان از جانب غیر شیعیان مورد اعتراض واقع شد که علمای شیعه در دفاع از قسم خوردن شیعیان به غیر لفظ جلاله، موارد 40گانهای را از قرآن مجید متذکر شدند که خداوند به غیر نام خود قسم یاد کرده است و این مجوزی برای این کار است.
از جمله مواردی که وهابیت نسبت به آن بسیار حساس میباشند، قسم خوردن به لفظ جلاله و منع از قسم یاد کردن به اشخاص دیگر و از جمله نبی مکرم اسلام (ص) است. ولی شیعیان با محور قرار دادن کتاب خدا که در آن خداوند به اشیاء مختلف قسم یاد کرده، در اموری غیر از خصومت و قضاوت، آن را جایز میدانند و البته نسبت به امور کم ارزش نهی میکنند.
وهابیت که در هیچ زمینهای از جمله امور اعتقادی چیزی برای گفتن ندارند، سعی میکنند با ایراد گرفتن به شیعیان در مواردی مانند تضرع و حاجت خواستن ایشان در کنار قبور ائمه (ع) به شیعیان خورده بگیرند و آنان را در چشم دیگر فرق اسلامی کوچک جلوه دهند اما نمیدانند که بزرگان اهلسنت خود نیز افعالی مانند شیعیان را انجام میدهند.