احکام و شریعت
بر خلاف ادعاها و تبلیغاتی که مبشران مسیحیت تبشیری در مورد آزادی عقیده و مذهب برای موجه نشان دادن خود در جامعه‌ی ایرانی و جوانان انجام می‌دهند اما در کتاب‌مقدس خودشان خدا دستور داده که هرکس که او را پرستش نکند کشته و سنگسار گردد!
حکم طلاق در مسیحت با محدودیتهای بسیار زیادی مواجه است و فرد تنها در صورتی می‌تواند طلاق بگیرد که همسرش زنا مرتکب شده باشد و هر دلیل دیگری مانند اختلافهای اخلاقی و غیره، طبق کتاب مقدس مسیحیت، مجوز موجهی برای طلاق نیست. اما امروزه می‌بینیم که این حکم توسط روحانیون مسیحی مخصوصا پروتستان‌ها به راحتی نادیده گرفته می‌شود و طلاق را جایز می‌دانند!
آیات فراوانی در کتاب مقدس وجود دارد که با لحن تند و خشونت آمیز صحبت کرده اند، ولی چون این آیات باعث ریزش طرفداران مسیحیت می‌شود، هیچ وقت کشیشان روی این آیات تکیه نمی‌کنند و به انحاء مختلف آن ها را توجیه می‌کنند. ولی این کار برای فریب عوام مردم کارایی دارد نه برای کسانی که اهل علم و تحقیق هستنند.
برخی از مبشران مسیحی، با ایجاد تغییر در معنای واژه‌ی «آرامش»، شرایط رسیدن به آرامش را انجام یک سری اعمالی معرفی می‌کنند که حتی در کتاب مقدس آنها گناه شمرده می‌شود. آنها این کار را به هدف جذب افراد به مسیحیت انجام می‌دهند.
ادیان الهی، یاد خدا، عمل به دستورات او، رعایت قوانین و احکام را عامل رسیدن به آرامش برشمرده‌اند. اما برخی از مبلغان مسیحی، با تغییر معنای واژه‌ی «آرامش»، بر خلاف آموزه‌های دینی، ملاک رسیدن به آرامش را چیز دیگری معرفی می‌کنند.
در دینی که زن را بعد از زایمان و با آن همه سختی و دشواری، نجس بشمارد، باید شک و تردید کرد! زیرا یک زن که برای رضای خدا فرزندی به دنیا آورده است، چرا باید تا چند روز نجس شمارده شود؟ آیا عقل سلیمی می‌تواند این مسأله را بپذیرد؟ ولی این مسأله در دین مسیحیت وجود دارد!
در دین مسیحیت حکمی برای ظالم وجود ندارد، بلکه ظالم به دست قوانین آن کشور سپرده می‌شود! این مساله یک نقص در دین مسیحیت است، زیرا چه بسا قوانین آن کشور براساس ظلم پایه ریزی شده باشد. بخلاف دین اسلام که خودش به صورت مستقل برای ظالم مجازاتی دارد.
در دین مسیحیت حجاب جایگاهی ندارد، ولی در دین اسلام این موضوع جایگاه بسیار مهمی دارد و حد ومرزهایی برای آن تعیین شده است. با کمی تامل می توان فهمید که سخن اسلام درباره‌ی حجاب صحیح‌تر است.
کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، در برخوردی دوگانه با لزوم عمل به شریعت، در جایی، شرط عادل شمرده شدن انسان را به انجام تکالیف شرعی می‌داند و در جایی دیگر تصریح می‌کند که هیچ‌کس از اعمال شریعت عادل شمرده نمی‌شود.
کشتن کودکان و شیرخوارگان، جنایتی است که نویسندگان دروغگوی کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، آن را به خدا نسبت داده‌اند. آموزه‌های اسلامی مجاهدان را از این کار نهی کرده‌اند.
کتاب مقدس مسیحیان، پیروان خود را به رعایت احکام شرعی گوناگونی امر کرده است. یکی از این احکام، پرداخت زکات است.
پایبند نبودن به احکام در مسیحیت، از زمانی شروع شد که پولسِ نوکیش، برای راحتی نوکیشان دیگر، عمل به برخی از احکام سخت را غیر ضروری دانست.
یکی از آموزه‌های کتاب مقدس، روزه گرفتن است. کمیت و کیفیت روزه‌ی مسیحیان در کلیساهای مختلف، کمی با هم متفاوت است. روزه داری مسیحیان از گذشته تا حال نیز دچار تغییراتی شده است.
حرمت شراب در اديان ابراهيمی به‌راحتی قابل‌اثبات است، پولس هم در نامه‌ای، به فساد شراب اشاره‌کرده است درحالی‌که متأسفانه انجيل متی بدون توجه به اين مسئله، از زبان مسيح جملاتی بيان كرده كه آن حضرت دستور به نوشيدن شراب داده است و اين نوعی اهانت به حضرت مسيح (عليه‌السلام) است.