وهابیت
زیارت قبور انبیاء و اولیای الهی یکی از سنت هایی است که در میان مسلمانان از قدیم الایام تاکنون رایج بوده است. مسلمانان با هدف تکریم اهل بیت (ع) و به قصد تقرب به خدای متعال در حرم های مطهر ائمه معصومین (ع) حضور پیدا میکردند؛ اما ابن تیمیه حرانی تئورسین وهابیت با صدور فتوا دستور به قتل و کشتار کسانی که قصد زیارت قبور مطهر داشتند داده است.
وهابیون با ادعای واهی معتقدند دموکراسی در ابتدای اسلام و توسط خلیفه دوم اهل سنت به جهانیان معرفی شد. آنان معتقدند در جریان انتخاب خلیفه سوم اهل سنت، شش نفر در انتخاب او سهیم بودند و با رأی گیری، یک نفر از میان آن جمع شش نفره انتخاب شد؛ در پاسخ به این ادعا باید گفت، خلیفه دوم اهل سنت با زور شمشیر و ایجاد رعب و وحشت، آن نفری را که مدنظرش بود به خلافت رساند.
مفتیان وهابی ادعا کرده اند که امام حسن مجتبی (ع) کثیرالطلاق بوده با بیان این مطلب قصد در مذمت حضرت دارند. با بررسی در منابع روایی و تاریخی اهل سنت مشخص می شود، بیان چنین ادعایی 100 سال بعد از شهادت امام (ع) صورت گرفته و اگر این مطلب رخ داده بود، قطعاً دشمنان برای تمسخر و اعتراض به حضرت از آن استفاده می کردند.
مفتیان وهابی از شیعیان می پرسند اگر امیرالمؤمنین (ع) خلیفه است، چرا در شورای شش نفره ای که توسط خلیفه دوم اهل سنت تشکیل شد، کاندید شدند؟! در پاسخ باید گفت که حضور حضرت در این شورا، فرصت مغتنمی بود تا به الهی نبودن سنت خلفای قبلی اشاره داشته باشند؛ همچنین امت خوابیده در غفلت را بیدار و به سمت فرمان پیامبر (ص) هشیار و آگاه سازند.
مفتیان وهابی ادعا می کنند، شیعیان معتقدند که امیرالمؤمنین (ع) خلیفه الهی است، اما اگر حضرت، خلیفه است، چرا در شورای شش نفره ای که توسط خلیفه دوم اهل سنت تشکیل داده شد حضور داشتند و کاندید خلافت شدند؟! در پاسخ به این ادعا باید گفت، حضور حضرت در شورا به اختیار ایشان نبوده و با اجبار بوده است و می توان گفت، شاید حضور حضرت به جهت اثبات تناقض گویی در عمل و گفتار عمر بن خطاب بوده است.
عدم مشروعیت خلافت خلفای اهل سنت، از مهمترین بحثهای شیعیان با مفتیان وهابی است. وهابیون با استناد به شرکت امیرالمؤمنین (ع) در نمازهای یومیه خلفای سه گانه اهل سنت، ادعا دارند امیرالمؤمنین (ع) قائل به مشروعیت حکومت آنان بوده، در حالی که بنا بر روایات، ترس از ایجاد تفرقه توسط دشمنان و انشقاق دین و تقیه کردن امیرالمؤمنین (ع) از مهمترین دلایل حضور حضرت در مسجد بوده است.
مفتیان وهابی با توهین به علمای پیرو اهل بیت (ع) ادعا کرده اند که شیعیان معنای توحید را نمی دانند و حتی به مبانی آن نیز آشنا نیستند. وهابیون با ایجاد شبهاتی پیرامون موضوع توحید معتقدند بیان توحید سبب آن می شود که علمای شیعه قبور متبرک خود را تخریب کنند؛ اما با بررسی منابع معتبر وهابیت مشخص می شود، توحید وهابیت با بت پرستی و خرافه پرستی بیشتر شباهت دارد.
شيعه هراسی، كفّه ديگر ترازوی شبكه های وهابی مسلک است كه شبكه هایی مانند کلمه و وصال نيز از اين قاعده مستثنا نيستند. در حقيقت، هر روز اين شبكه ها به تمامی افكار و عقايدی كه مختص مذهب تشيّع است، هجوم می برند و مذهب تشيع را بدعت و كفر و شرك، معرفی می كنند.
مفتیان وهابی ادعا کرده اند که توسل به اموات کاری شرک آمیز و مخالف با شریعت مقدس است. آنان با این ادعای باطل، معتقدند اگر کسی معتقد به این کار باشد در حقیقت مشرک شده و از دایره ایمان خارج شده است. اما بر خلاف نظر باطل وهابیون باید گفت علاوه بر آیات و روایات معتبری که در منابع عامه بیان شده، علمای اهل سنت نیز معتقد به جواز توسل به اموات و صالحین و اولیای الهی هستند.
مفتیان وهابی با استناد به خطبه ای از نهج البلاغه، مدعی شدند حضرت علی (ع) با توسل به اموات مخالف بودند. این ادعا در حالی بیان شده که امیرالمؤمنین (ع) بعد از انجام غسل و کفن کردن پیکر مطهر رسول الله (ص) به ایشان متوسل شدند و از حضرت حوائجی را مسئلت کردند.
برخی از آیه خمس برداشت کرده اند که خمس فقط به غنیمت جنگی تعلق می گیرد و پیامبر (ص) هم به درآمد و منفعت کسب خمس نمی گرفتند، لذا شیعه با چه مجوزی حکم به وجوب خمس ارباح مکاسب می دهد؟ شیعه تبیین اهل بیت (ع) از قرآن و دین را همانند تبیین پیامبر (ص) می داند و پیامبر (ص) نیز به غیر غنیمت خمس را واجب می دانست.
برخی از آیه خمس برداشت کردهاند که خمس فقط به غنیمت جنگی تعلق می گیرد؛ قرطبی می گوید: این خلاف ظاهر آیه است. در روایات اهل سنت از پیامبر (ص) خمس در گنج نیز روایت شده است و گفتهاند در غنایم جنگی، پیامبر (ص) سهم ذوی القربی را در خمس به بنی هاشم و بنی مطلب میداد.
یکی از احادیثی که در اثبات ولایت امیرالمؤمنین (ع) و فضیلت اهل بیت (ع) از دو لب مبارک رسول خدا (ص) بیان شده، حدیث شریف سد الابواب است. حضرت آیت الله سید علی میلانی به جهت دفاع از ولایت امیرالمؤمنین (ع) با تألیف این کتاب، به اثبات این روایت شریف و نقد نظرات مخالفین در این باره پرداخته است. این کتاب در چهار بخش تألیف شده و یکی از تحقیقات مهم و ارزشمند در این زمینه است.
سالهای نه چندان دور، فرقه منحوس وهابیت در شبه جزیره عربستان به وسیله استعمار انگلیس و توسط محمد بن عبدالوهاب به وجود آمد. تکفیر و قتل و کشتار مسلمانان، یکی از مهمترین وظایفی بود که به پیروان این فرقه جعلی از طرف اربابانشان داده شد. نه تنها شیعیان، بلکه اهل سنت نیز سالهاست که از توطئه فرزندان ناخلف صهیونیسم در امان نبوده و نیستند و هدف اصلی وهابیون، بر هم زدن اتحاد و یکپارچگی امت اسلام است.