پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ يكی از مفتی های وهابی اخيراً در سخنرانی خود در يكی از شهرهای جنوبی ايران، با اشاره به يكی از خطبه های نهج البلاغه ادعا كرده است، اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) نيز توسل به اموات را قبول نداشتند. اين مفتی وهابی در ادامه با توهين به عقايد شيعه، توسل كنندگان به اموات را مشرك معرفی كرده است. در ادامه نیز شاگردان و پیروان جاهل او مدعی شدند به دلیل آنکه وهابیون منکر توسل به اموات و سماع موتی[1] هستند، قطعاً با بیان کلمات امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) باید گفت حضرت نیز وهابی بوده‌اند و سخنان ایشان در نهج البلاغه، دلیلی بر اثبات عقاید وهابیت است.

در پاسخ به این شبهه چند نکته بیان می شود:
نکته اول؛
استناد وهابیون به خطبه‌ 111 نهج البلاغه، درباره حالات انسانها به هنگام مرگ است. به این معنا که بعد از مرگ و در دنیای پیش‌رو، توان پاسخگویی انسان با زبان و بدن، دیگر وجود ندارد و از جسم مادی، واکنشی نسبت به اوضاع و احوال صادر نمی‌ شود. در حقیقت فرمایش حضرت دلالت بر عدم پاسخگویی با ظاهر دنیایی و جسم مادی هر انسانی است و آنچه از ظاهر کلام نورانی حضرت فهمیده می‌شود و در خارج نیز واقعیت آن مشخص است، هر انسانی که از دنیا می‌ رود، امکان و توانایی هایی را که در دنیا داشته، از دست می‌دهد.
اما باید گفت این سخن در مورد جسم مادی انسان‌ها بیان شده و روح هر انسانی در عالم برزخ، قابلیت درک و شنیدن و توانایی‌های خاص دیگری را دارد. امام (علیه‌السلام) در پايان اين خطبه به دو نکته اشاره مى‌فرمایند؛ يکى به مسئله بازگشت انسان به زمين، همان گونه که از زمين آفريده شد و ديگر به مسئله حيات نوين در قيامت، آنگونه که حيات نخستين به او عنايت شده است.

نکته دوم؛
به دلیل استناد وهابیون به کتاب شریف نهج البلاغه، از همین کتاب شریف پاسخ آنان بیان می‌ شود. مرحوم سید رضی در کتاب نهج البلاغه در خطبه‌ ای که امیرالمؤمنین (علیه‌ا‌لسلام) بعد از غسل دادن و کفن کردن رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بیان فرمودند اشاره می‌ کند و به نقل از حضرت می‌ نویسد که به محضر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) عرضه داشته‌اند: «پدر و مادرم فداى تو، ما را در پيشگاه پروردگارت ياد كن و در خاطر خود نگهدار.»[2]
در این خطبه، امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را مخاطب خود قرار داده‌ اند و با ایشان صحبت کرده‌ اند. بنا بر نظر وهابیون اگر صحبت با اموات و اهل قبور نشانه شرک باشد و امری غیر شرعی به حساب آید، به چه دلیل امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) صحبت کرده‌ اند و از ایشان تقاضا و حاجت خود را طلب کرده‌ اند؟ قطعاً بر اساس این خطبه نورانی مشخص می‌ شود که عقاید وهابیت برخلاف اعتقاد و فرمایشات امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است.

پی‌نوشت:
[1]. سَماع مَوتی یا سماع اَموات به توانایی مردگان بر شنیدن صدای زندگان گفته می‌شود.
[2]. سید رضی، نهج‌البلاغه، ص355، (صبحی صالح)، هجرت - قم، چاپ اول، 1414 هـ ق. «بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي اذْكُرْنَا عِنْدَ رَبِّكَ وَ اجْعَلْنَا مِنْ‏ بَالِك‏.»

محمدجواد مهریار