برقعی، از چهره‌های شاخص جریان قرآن‌بسندگی، زیارت قبور را بدعت دانسته و برای اثبات ادعای خود، به خطبه 83 نهج‌البلاغه استدلال می‌کند؛ در حالی‌که این سخن حضرت، هیچ دلالتی بر ادعای برقعی ندارد و حتی مراجعه به سایر کلمات حضرت، رابطه روح انسان پس از مرگ با عالم مادی را نیز ثابت می‌کند.

مفتیان وهابی ادعا کرده اند که توسل به اموات کاری شرک آمیز و مخالف با شریعت مقدس است. آنان با این ادعای باطل، معتقدند اگر کسی معتقد به این کار باشد در حقیقت مشرک شده و از دایره ایمان خارج شده است. اما بر خلاف نظر باطل وهابیون باید گفت علاوه بر آیات و روایات معتبری که در منابع عامه بیان شده، علمای اهل سنت نیز معتقد به جواز توسل به اموات و صالحین و اولیای الهی هستند.

شیعیان معتقد هستند که خلافت و وصایت بعد از نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فقط متعلق به امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) و اهل بیت ایشان است. در کتب اهل سنت نیز به وصایت حضرت علی و اهل بیت (علیهم‌السلام) بارها اشاره شده است.

نهج البلاغه که شامل خطبه‌ها و نامه‌ها و کلمات قصار حضرت علی (علیه السلام) است که مورد توجه مسلمانان بوده است. علاوه بر شيعيان كه آن را پس از قرآن كريم، بزرگ‌ترين دستور زندگی مادی و معنوی و والاترين كتاب رهایی بخش دانسته و دستورات معنوی و حكومتی آن را بزرگ‌ترين راه نجات تلقی كرده‌اند، بزرگان اهل سنت هم آن را بسيار ستوده‌اند.

«حامد حفنی داود» در نامه‌ای به منظور تقدیر از کتاب «عبدالله بن سبأ» نوشته علامه عسکری، نوشته است: «از لغزش‌های علمای متعصب ما، داستان عبدالله بن سبأ است؛ «مرتضی عسکری» برای ما اثبات کرد که عبدالله بن سبأ موجودی خیالی و ساخته و پرداخته دشمنان شیعه است؛ من با کمال صراحت اعجاب خود را نسبت به این نویسنده اعلان می‌‌کنم و او و کتابش را به بزرگی و اهمیت یاد می‌کنم.»