مدیتیشن
خیلی ها گمان می‌کنند که یوگا یک ورزش معمولی بوده و مراقبه در یوگا را به مراقبه در اسلام تشبیه می‌کنند. به همین خاطر بعضی یوگا را ورزشی میدانند که باعث رشد فردی و معنوی می‌شود؛ و با ورود به یوگا دچار آسیب و انحراف می‌شوند.
ویپاسانا عنوان فرقه‌ای است که با توجه به تعالیم بودایی شکل گرفته است. در این فرقه رسیدن به آرامش بی انتها به افراد وعده داده می‌شود.
اکثر معنویت‌های انحرافی برای جذب افراد، از اصطلاح مدیتیشن استفاده می‌کنند. مدیتیشنی که در معنویت‌های کاذب توصیه می‌شود، کاملاً مبانی مادی داشته و دارای انحرافات عمیقی است.
اوشو عمل جنسی را امری مقدس و مهم‌ترین نیروی زندگی دانسته! و همه پیروان خود را دعوت به نوعی افراط در آن کرده و معتقد است همۀ دگرگونی‌های زندگی از طریق این نیرو رخ می‌دهد! او بی‌بندباری جنسی را تنها در ارتباط با غیر هم‌جنس خلاصه نکرده و هم‌جنس‌بازی را نیز تقدیس می‌کند.
مانترا کلمه، کلمات و اصواتی است که گاهی دارای معنا و گاهی هم بدون معنا است؛ ولی ذکر باید دارای معنا باشد تا از طریق معنای ذکر به خداوند توجه شود. در مانترا، تکرار یک ذکر باعث خستگی ذهن شده و آرامش کاذب به ارمغان می‌آورد.
یکی از موضوعات اصلی در بحث یوگا، مسئله مراقبه است؛ مراقبه‌ای که در یوگا گفته می‌شود، غیر از معنی مراقبه در معنویت اسلامی است. اما افراد بدون توجه به این موضوع، وارد یوگا شده و آسیب می‌بینند. مراقبه یوگا کاملاً مخالف عرفان اسلامی است.
یکی از انحرافات کریشنا مورتی نفی دعا و راز و نیاز است. او معتقد است مدیتیشن مورد نظر او دعا و نیایش و تکرار کلمات این چنینی نیست و بیان می دارد: دعا و عجز و لابه زائیده دلسوزی و ترحم کردن به خویش است و آن را ردّ می کند.
یکی از اصول روش مدیتیشن یا همان مراقبه غربی، تاکید بر (مانترا) است. بدین معنا که تاکید می‌شود واژه‌ای بی‌معنا تکرار شود تا در این بی‌معنایی، هیچ تفکری ایجاد نشود، تا فرد به سرعت بتوانید با شعور خلاق و آگاهی عمیق، مرتبط شوید! در حالی که در عرفان اسلامی، هدف سالک قرب الهی بوده و عارف می‌کوشد با نزدیک شدن به منبع لایزال الهی، به فانی شدن در خدا برسد. به همین خاطر بر خلاف مراقبه غربی که تاکید روی بی‌معنا بودن مانتراها و تکرار آن‌هاست، در عرفان و مراقبه اسلامی، به ذکرهای معنادار و اصیل پرداخته می‌شود.
از جمله معنویت‌های کاذب در کشور ما یوگا می‌باشد. بعضی افراد تصور می‌کنند یوگا ورزش است و حتی برای این مکتب معنوی کاذب لیگ برگزار می‌کنند. مربیان و مروجین یوگا صراحتا می‌گویند که این مکتب، یک طریقت معنوی و اعتقادی است.
انسانیت از خداشناسی نمی‌تواند جداگردد. یا خداشناسی است و یا سقوط در حیوانیت و منفعت پرستی و سبُعیت و درندگی. منفعت پرستی به معنی واقعی کلمه یعنی این‌که آدمی واقعاً بنده شهوت و شکم بوده باشد. یا باید بنده خدا بود و یا بنده شکم و جاه و مقام و پول و زر و زیور، راه سوم ندارد.
یوگا آئین معنوی است که از دهه 40 شمسی به صورت رسمی وارد ایران شد. این آئین معنوی به‌طور چشم‌گیری در سال‌های اخیر با توسل به رسانه‌‌ها مخصوصا فضای مجازی محبوبیت یافته است. این تبلیغ رسانه‌ای در حالی صورت می‌گیرد که اگر به این افراد گفته شود یوگا یک آیین معنوی هندویی و مشرکانه است سریعا موضع گرفته و آن را به ورزشی برای بدن و ذهن تقلیل می‌دهند.
برخی معتقدند یوگیست‌های بزرگ زیادی در مدیتیشن، مکاشفاتی در مورد کالبدهای مختلف انسان در ادوار گذشته کرده‌اند که این خود حقیقتی بر اثبات تناسخ است. ولی با اندکی توجه در مورد ماهیت مکاشفه و رؤیا و پیچیدگی آن نمی‌توان به آن استناد کرد و حجیت و دلیلی محسوب نمی‌شود.
هدفی که یوگیست‌ها برای توده‌ی مردم مطرح می‌کنند بازی بیش نیست و قبول این که یوگا فقط یک ورزش بدنی است که به کار چاقی و لاغری یا بدن‌سازی می‌پردازد کوته نظری است. آنچه حقیقت یوگاست، پوچی و تهی‌شدن است؛ زیرا یوگا تنها به دنبال ذهنی نظاره‌گر است که در آن هیچ‌گونه ادراک و عقیده‌ای وجود ندارد.