پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مسائل مهم برای جامعه ارائه صحیح معنویت اسلامی است. از آن‌جا که بعد روحانی انسان نیاز به آب و غذایی دارد تا تشنگی و گرسنگی خود را تأمین کند، برخی که معنویت حقیقی اسلامی به آنان ارائه نشده، میل به مسیرهای انحرافی از جمله یوگا پیدا می‌کند.
در خبرها شنیده شد لیگ یوگا در استان‌های کشورمان امسال برگزار شده است. از آن‌جا که این لیگ مقدمه‌ای برای رسمی شدن تبلیغ این معنویت‌های کاذب است، متولیان این امور باید دقت بیشتری نسبت به مجوّز برگزاری این نوع مسابقات و لیگ‌ها داشته باشند.
یوگا مکتبی است که بدن و ذهن را درگیر خود می‌کند. این‌که بگوییم یوگا ورزش است یک ادعای بدون تحقیق است. مبلغین این مکتب معنوی هم این مسئله (که یوگا ورزش است) را رد می‌کنند. نرگس شاکری از مربیان با سابقه یوگای کشور و مدیر موسسه نیک راه و مدرس انجمن یوگا می‌گوید: «هیچ دینی کامل نیست، ولی یوگا کامل است.»[1] پس نمی‌توان یوگا را تنها به‌صورت یک ورزش در جهت کسب سلامت جسم و آرامش روح به حساب آورد، بلکه وجود جنبه‌های مذهبی و اعتقادی نشأت گرفته از آیین‌های باستانی هند نیز در لایه‌های پیدا و پنهان این به‌اصطلاح ورزش غیر قابل انکار است.
از آن‌جا که حرکات یوگا کمی عجیب و سخت به نظر می‌رسد و با توجه به مقولات شبه عرفانی مطرح شده در این عرفان کاذب، به جهت متفاوت و خاص بودن نسبت به آموزه‌های معنوی دیگر، نوعی جذابیت را برای نوجوانان و جوانان به همراه دارد. نگاهی به کانال‌ها و پیج‌های مربوط  به یوگا و طرفدارانش در ایران، کاملا مشخص می‌کند که یوگا نه تنها ورزش نیست بلکه سبکی از زندگی است. این مقوله را هشتگ‌های متعدد تحت عناوینی چون «تغییر سبک زندگی به وسیله یوگا» تأئید می‌کند. افرادی که در فضای مجازی خود را مربی یوگا معرفی می‌کنند، کتاب‌های عرفان‌های شرقی را به مخاطبان خود معرفی می‌کنند.

پی‌نوشت:

[1]. مجله یوگا، ماهنامه دانش یوگا، شماره 65، ص 11.