تمام پیامبران خدا هيچ‌گونه امتياز نژادی و قومی را نمى‌‏پذيرفتند، بلكه تمام نژادها با هر زبانی همه در نظرشان يكسان بود؛ در آیه‌ای از قرآن می‌خوانیم که: «اى مردم ما شما را از يك مرد و زن آفريديم و شما را تيره‌‏ها و قبيله‏‌ها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد (ولى اين‌ها ملاك امتياز نيست) گرامى‌‏ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست»

مرحب با قامتی بزرگ در وسط میدان در حال رجز خواندن بود و مبارز می‌طلبید، کلاه‌خود زرد رنگش بر هیبت او می‌افزود، علی (علیه السلام) با قامتی استوار و هیبتی حیدری به سوی میدان رهسپار شد و در حالی‌که رجز می‌خواند به سوی مرحب حمله‌ور شد، لحظاتی بیشتر نگذشت، که علی چنان شمشیر را بر فرق مرحب کوبید که کلاهخود و سر را درهم شکست.

تاریخ زندگی هر فرد، بیان‌گر حوادث گوناگون و مسائل پیچیده‌ای است که توسط آن می‌توان به عمق افکار و عقاید افراد رسید، اما برخی از روی نابخردی و کینه و تعصب، تاریخ را آن‌گونه که خود صلاح می‌دانند، استنباط می‌کنند، بدون این‌که فکر کنند آن شخص که بوده و چه کارهایی را انجام داده است که ازجمله آنان می‌توان از معاویة بن ابوسفیان نام برد.

بعد وفات پیامبر نزاع‌های داخلی بین مسلمانان بسیار بود و هنوز پیامبر دفن نشده بودند بر سر خلافت نزاع کردند و به زور بر همه تحمیل کردند؛ حال برخی می خواهند ثابت کنند که در زمان خلافت ابوبکر هیچ نزاعی نبوده است، اما طبق بیان داستان های خود اهل سنت بیان شده که نزاع ها در آن زمان در اوج خود بوده و خلافت را به زور به مردم خورانیدند.

هر روز صبح به مدت 270 روز، بدون استثناء به درب خانه‌ی علی و فاطمه (علیهما السلام) ‌می‌رفت وبا صدای بلند می‌فرمود: «خدا مى‏‌خواهد هرگونه پليدى را از شما اهل بيت برطرف نمايد، و شما را چنان كه شايسته است پاك و پاكيزه گرداند». تا شاید همگان متوجه شوند، علی، فاطمه، حسن و حسین، (علیهم السلام) معصوم از گناه و خطا هستند.

خانواده یکی از عوامل مهم شکل گیری شخصیت انسان است، و دین اسلام بر نقش و جایگاه این نهاد مقدس تاکید فراوانی دارد، لذا وقتی یک چهره تاثیرگذار در تاریخ اسلام را اگر بخواهیم مورد بررسی قرار دهیم ابتداً باید وضعیت و شخصیت خانوادگی آنها مورد تحقیق و بررسی قرار گیرند، تا آشکار شود که کانون مرکزی و ریشه اصلی و شخصیتی او چگونه بوده است.