آشنایان با تاریخ حدیث اهل سنت می‌دانند که یک قرن دوران منع تدوین حدیث بود و سپس ناعادلانه باقی احادیث، جرح و تعدیل شده و مشکل دیگر کتمان برخی احادیث به‌دلیل مخالفت با پیش‌فرض‌های عالمان اهل سنت است تا حدی که یک قاعده، نزد نویسندگان اهل سنت است، از عالمانی که سفارش به کتمان تاریخ می‌کنند: غزالی، ذهبی و ابن حجر هیثمی را می‌توان نام برد.

برخی از اهل سنت کسانی که صحابه را سب کنند کافر می‌دانند این در حالی است که روایات احترام به صحابه را شرط اسلام ندانسته است و ثانیا اگر بنا باشد سب کننده صحابه کافر باشند، خود صحابه کافر هستند. زیرا در بسیاری از منابع ثبت شده است که صحابه یکدیگر را سب کرده‌اند.

بعد از رحلت پیامبر و توطئه غصب خلافت که به ناحق از اهل بیت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) ربودند، غاصبین بیکار ننشستند و بلافاصله دست به کار شدند و شروع به جعل احادیثی کردند که خودشان هم می دانستند که لیلقت آن را ندارند و لباس خلافت هم بر تنشان اندازه نمی باشد اما به خاطر هوی و هوس ریاست که آن هم چند صباحی بیش نبود انحرافات زیادی بوجود آوردند

کسانی که داعیه خلافت بر مسلمانان را در سر می پروراندند به تمام جوانب آن از قبل واقف بودند چرا که هیچ مزیتی نسبت به برخی از صحابه خاص پیامبر مثل حضرت علی(علیه السلام) نداشتند لذا بعد از رحلت پیامبر بلفاصله در صدد جبران مافات برآمدند و شروع به جعل احادیثی کردند که خود به آن باور نداشتند اما در هر صورت دهان اعتراض مردکم را می بست و آنها را تابع خود میکرد

در قرآن خداوند با صراحت تمام می‌فرماید «وابتغوا علیه الوسیله...) که مراد از این آیه یعنی اینکه برای خود واسطه و وسیله ای را فراهم کنید و چه وسیله ای بهتر از این که انسان‌ها با توسل به پیامبران و امامان و صلحاء و ... در کنار قبورشان بین خود و خدای خود اینان را واسطه رحمت و مغفرت قرار دهند و طلب قرب به خدا پیدا کنند که برخی از فرقه ها مثل وهابیت این گونه عمل را شرک و بدعت میدانند

بزرگان هر دینی در همه حال به زیارت قبور افراد صالح و اولیاء الهی می رفتند و مردم را هم به سوی این زیارتگاه ها تشویق مینمودند خصوصاً به زیارت قبر پیامبر اکرم و جانشینان آن حضرت، و این نوع عمل مشروع دینی بوده و اختلافی بین مذاهب و فرق اسلامی وجود ندارد و اتفاق نظر دارند هر چند که فرقه ضاله وهابیت آن را نوعی بدعت میداند و عاملین به آ نرا کفر می شمرند