معاد
در باورهای فرقه اهل حق در ارتباط با زندگی پس از مرگ به دو دیدگاه متفاوت اشاره شده است، از طرفی به‌گونه‌ای از تناسخ معتقدند و از طرفی دیگر اعتقاد به محشر و معاد نیز در متون این فرقه دیده می‌شود.
بر اساس آیات و روایات، انسان با بدن مادی در قیامت محشور خواهد شد؛ حال آن که احمد اسماعیل بصری (احمدالحسن) منکر آیات و نصوص محکم می شود و می گوید: «عالم آخرت، عالم مادی نیست.» آیا وقت آن نشده که اتباع وی از خواب بیدار شوند؟
برخی بر اساس آﯾﻪ 154 سوره انعام، عدم اعتقاد یهود به معاد را استفاده کردند و حال آنکه با توجه به ﺗﻔﺎوت ﻣﯿﺎن اﻋﺘﻘﺎد و اﯾﻤﺎن، آنان به معاد اعتقاد داشتند و خدا ﮐﺘﺎب آﺳﻤﺎﻧﯽ را برای ایمان آوری قوم بنی اسرائیل به معاد نازل کرد.
برخی به اشتباه معتقدند آموزه‌ی معاد در دوره اﺳﺎرت ﺑﺎبلی و از آیین زرتشت وارد یهود شده است. در حالی که در قرآن کریم اشاراتی از حضرت موسی(ع) وجود دارد که معاد را متذکر می شود و بیانگر اعتقاد بنی اسرائیل به معاد در زمان این پیامبر الهی است.
اگر اعتقاد به دونادون به خاطر این است که روح انسان در اثر گردش در هزار و یک دون، پاداش اعمال نیک و کیفر کارهای بد خود را ببینند، این متوقف بر آن نیست که انسان از راه دونادون، به این جهان برگردد، بلکه برای آن راه دیگری است که در همه ادیان الهی اعتقاد به آن وجود دارد و آن "معاد" است.
اعتقاد به برزخ یکی از باورهای مسلم در بین مسلمانان است اما اکثریت اهل حق که خود را مسلمان معرفی می نمایند با توجه به اعتقاد به تناسخ سخنی از بزرخ به میان نمی آورند هرچند متون اولیه اهل حق حاکی از انتقال روح بعد از مرگ به عالم دیگر است.