بن‌باز سعودی ادعا می‌کند که حتی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله هم از احوال اهل دنیا و آنچه در آن اتفاق مى‌‌افتد، اطلاعى ندارد، اما طبق آیات قرآن و روایات صحیح اهل‌سنت و نیز نظر علمای اهل‌سنت، نمی‌توان به طور مطلق، آگاهی را از ارواح برزخیان نسبت به دنیا نفی کرد؛ بخصوص پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله که یکی از شواهد خداوند در قیامت است.

وهابیون معاصر معتقدند بین عالم دنیا و عالم برزخ رابطه‌ای برقرار نیست و آنچه نقل شده استثناء است. پاسخ این است که مهمترین نشانه بر اثبات یک اعتقاد، وقوع آن است و ما روایات متعددی داریم که وقوع ارتباط، از طریق «گفت‌وشنود» را تأیید می‌کند و روایات به گونه‌‌ای است که نشان از استثنائی بودن آن وقایع ندارد.

وهابیت امروزی ارتباط بین انسان‌ها با ارواح در عالم برزخ را از امور غیبی می دانند و لذا اصل را بر عدم ارتباط قرار داده و در صورت نص صحیح، به عنوان امر خارق العاده و استثنایی می‌پذیرند، اما پاسخ این است که روح انسان بعد مرگ نیز زنده است و اصل بر این است که این ارتباط وجود داشته باشد و نصوص هم این گفته را تقویت می‌کند و هیچ نصی بر نفی و عدم امکان آن نیامده است.

وهابیون معاصر ارتباط بین ارواح در عالم برزخ با دنیا را بر خلاف اصل می‌دانند و روایاتی که بزرگان آنان در سابق پذیرفته بودند و به آن دلیل معتقد به ارتباط این دو عالم شده بودند را معجزه و خلاف اصل خوانده‌اند؛ آنان شنیدن را از عوارض جسم می‌دانند و معتقدند بر اثر مرگ، آثار مربوط به جسم، از بین رفته، در حالی که دیدن و شنیدن، از عوارض روح است.

ابن‌قیم که از شاگردان و هم‌فکران اصلی ابن‌تیمیه محسوب می‌شود، درباره مردگان معتقد است: در عالم برزخ، حیات وجود دارد؛ بین دنیا و برزخ ارتباط وجود دارد؛ زیارت و سلام بر مردگان به این معنی است که او دارای شعور بوده وگرنه زیارت محسوب نشده و سلام بر او لغو می‌گردد؛ اگر به آنها سلام شود، آنان جواب می‌دهند، اگرچه سلام کننده نشنود؛ ارواح متنعم در برزخ آزادند و می‌توانند به همه جا سفر کنند. بین اندیشه او و وهابیت، تفاوت فاحشی دیده می‌شود.

محمد بن عبدالوهاب بنیان‌‌گذار وهابیت درباره عالم برزخ معتقد است: ارواح در عالم برزخ حیات دارند؛ از قیامت و اوضاع دنیا باخبرند؛ برخی می‌بینند؛ برخی از ارواح تازه درگذشته، جویا می‌شوند؛ اعمال آشنایان بر آنان عرضه می‌شود؛ اعمال زندگان، به آنان نفع و زیان می‌رساند؛ برای زندگان نیز منفعت دارند؛ از آنان شفاعت کرده یا به خواب آنان رفته با آنان سخن گفته و پاسخ پرسششان را می‌دهند.