جریان شناسی
وهابیت ادعا دارند که با اهل سنت برادرهستند و شیعه دشمن مشترک آنهاست. اما با مراجعه به سخنان عالمان وهابی مشاهده می‌شود که وهابیت شیعه و سنی را تکفیر کرده و مشرک خطاب می‌کنند! اکنون چگونه ادعای برادری با اهل سنت را دارند!
اهل سنت بر این اعتقاد و باورند که نذر کردن بر اموات شرک محض است و کسانی که این عمل را انجام می‌دهند را مشرک کافر می‌دانند هر چند از مسلمانی خارج نمی‌دانند اما کسانی را که این اعمال را انجام می‌دهند را نهی کرده و این در حالی است که در قران و روایاتن فراوانی وارد شده است و سیره و روش بزرگانشان به این عمل حاکی از آن بود که به آن مبادرت می‌ورزیدند و دلیل ایشان این بود که این عمل مستحب است و عامل آن ثواب خواهد برد اما برخی از سلفیان معاصرشان به مانند برخی دیگر از علمایشان آن را حرام می‌داتند و آن را حرام دانسته‌اند
بحث توحید یکی از اساسی ترین مباحث پس از ظهور اسلام است و این کلمه در حقیقت شالوده دین اسلامی است که پیامبر در آن مدتی که به رسالت برگزیده شد و به خاطر آن مورد اهانت و تحقیر و شکنجه قرار گرفت صورت پذیرفت، چرا که این کلمه توحید در سرزمینی منتشر گردید که مردمان آن بجای خداوند یکتا بت پرست بودند و در بت پرستی هم به ان اقرار و اصرار هم داشتند و در نهایت با فراگیر شدن دین مبین اسلام بت پرستی از سرزمین حجاز برچیده شد. اما در میان مذاهب اسلامی در دهه های بعدی اختلاف در مصادیق و مفهوم آن به شدت رواج گرفت
خداوند در قرآن با صراحت تمام می‌فرماید در انتخاب دین هیچ اجباری در کار نیست لذا با این تذکر به تمام ادیان الهی دیگر مانند یهودیان و مسیحیان و دیگر ادیان فرصت کافی و وافی را میدهد تا با جستجو و تحقیق دین کامل را بیابند و اگر هم قبول نکردند تحت سیطره دین اسلام با شرایط خاص می‌توانند به زندگی مسالمت آمیز خود ادامه دهند. در مقابل این موضوع نسبت به شرک بسیار سخت گیری می‌شود چرا که شرک و بت پرستی نه تنها دین و ایین نیست بلکه نوعی عقائد پوچ و باطلی است که در روح و روان انسان‌ها نفوذ کرده و انسان را به نیستی سوق میدهد
بحث توحید از مباحث اصلی پس از ظهور اسلام بوده است و میان مشرکان و پیامبر اکرم روی داد. پیامبری که در اوج تنهایی در سرزمین عربستان، مردم را به طرف یکتا پرستی دعوت کرد. البته این در حالی بود که در مفهوم و محتوا مشرکین و پیامبر اختلاف نداشتند، و این اختلاف در دهه‌های بعدی بین مذاهب گوناگون روی داد. اهل سنت بحث توحید را به دو قسم ربوبی و الوهی تقسیم کردند و قائلین به غیر این دو را کافر و مشرک برشمردند، در حالی که شیعه آن را به اقسام وسیعتری تقسیم نمود
شیخ یوسف قرضاوی از علمای افراطی سلفی اهل سنت در کشور مصر است. دیدگاه او در برخی از اعتقادات اسلامی مثل توحید و شرک همان دیدگاههای افراطی بزرگان گذشته اهل سنت است در حقیقت او پیرو همان نظراتی است که ابن تیمیه و ابن قیم و دیگران دارند. او توحید را به دو قسم ربوبی و الوهی تقسیم می‌کند و در توضیح می‌گوید توحید ربوبی یعنی اعتقاد داشتن به یکتایی خدا در آفرینش و تدبیر در آن و در توحید الوهی می‌گوید چیزی که آن را توحید در عبادت باید بدانیم که ان در مقابل شرک است
توسل از اعتقادات مسلمانان است. مسلمانان برای تقرب به خداوند از انبیا و اولیا استمداد می‌کنند، ولی محمد بن عبدالوهاب نه تنها توسل را جایز نمی‌داند، بلکه توسل کنندگان را نیز تکفیر می‌کند.
وهابیت با قدمتی که از دویست سال تجاوز نمی‌کند خود را پیرو سلف صالح می‌دانند ولی بزرگترین جنایات امروز بشریت را مرتکب شده‌اند.
براهین و استدلالات شیعیان چنان در قلب جوانان اهل سنت تاثیر کرد که عالم وهابی در این مورد می‌گوید: ... این جوان بیچاره، تصور کرده است شیعیان، ملائک رحمت و شیر بیشه حقّ می‌باشند. و حقیقت مخفی اسن است که مردم به سمت آن متمایل می‌شوند.
منهج‌شناسی وهابیت در باب تکفیر این نتیجه را در پی دارد که ظاهرگرایی و ادعای سلف‌گرایی از سوی ایشان، سبب شده است که دیگر مسلمانان با برچسب مشرک شناخت شوند. زمانی که ظاهرگرایی و سلف‌گرایی در شناخت متون دینی یک شاخصه به شمار بیاید باید نتیجه آن یعنی تکفیر مسلمانان نیز پذیرفته شود.
محمد بن عبدالوهاب به زور شمشیر به مکه و مدینه مسلط شد و عالمان مذاهب اسلامی را مجبور کرد که حکم کفر خود را امضا کنند و گواهی دهند که کافر هستند.
محمد بن عبدالوهاب فقط برداشت خود از دین را درست می‌دانست. گویی فقط فهم او از دین درست است و دیگران همه اشتباه می‌کنند. به همین جهت عالمان معاصر خود را تکفیر می‌کرد.
حاکمان عربستان سعودی با استفاده از گروه های موجود در کشور و خارج از کشور به دنبال تقویت حکومت خود هستند. از سوی دیگر نیز ایشان با استفاده از منابع طبیعی که به صورت فزاینده بر تبادلات آن ها با دیگر کشورها تاثیر گذار است، نظام خود را مستحکم می کنند.
جهاد یعنی مبارزه در راه خدا، که شامل هر نوع تلاش برای ارتقای حکم الهی در زمین می‌شود. حمل این معنی بر قتال و کشت و کشتار یکی از بزرگترین اشتباهات سلفیان جهادی در تفسیر قرآن و ادله و نصوص شرعی است. آنها همه آیات الهی را به معنای کشت و کشتار و قتال می‌فهمند.