پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ طبق اسناد تاریخ درخشان انقلاب اسلامی، نهضت آزادی یکی از گروه‌هایی است که از همان اوایل خود را از مردم و انقلاب دور کرده بود و برخلاف گروه‌های مردمی کار می‌کرد. این گروه انحرافی کار را به جایی رساند که به صورت رسمی مردم را از شعار دادن علیه رژیم پهلوی منع  کرد و علت این کار را قدرت بیش از اندازه رژیم پهلوی بیان می‌کرد، زیرا اعتقاد داشت مردم تحت هیچ شرایطی قدرت برکناری این رژیم را ندارند.
گروه انحرافی نهضت آزادی با ایجاد زاویه جدید در دین و اعتقادات اعضای خود، بر این باور بود که برکناری شاه سرابی بیش نیست. نکته ای که هیچ‌گاه نهضت آزادی نمی‌تواند آن را انکار کند و تاریخ گواه آن می‌باشد؛  مقطعی از تاریخ بود که تمام قدرت‌های جهان بر این باور بودند که ظرف مدت کوتاهی رژیم پهلوی سقوط خواهد کرد، ولی باز هم سران نهضت آزادی به روی اعتقادات انحرافی خود پافشاری کردند و مهندس بازرگان طی گفتگویی که با حضرت امام خمینی (ره) داشت بیان کرد: مردم از مبارزه خسته شده‌اند  به مردم اجازه دهید که سرکار بروند، زیرا غذا و امکانات نیست، اعتصابات کشور را از پا درآورده و شاه هم رفتنی نیست!
امام خمینی (ره) گفتگویی که با سران نهضت آزادی داشتند جواب دادند: اولا: مردم خسته نشده‌اند؛ من و شما که پیرمرد هستیم ممکن است خسته شویم، اما مردم نه. ثانیا: فکر می‌کنید اگر به شاه فرصت دوباره دهیم برنمی‌گردد و کار خود را ادامه نمی‌دهد؟

بازرگان در جواب امام (ره)گفت: اگر برگشت دوباره به مردم می‌گوییم به خیابان برگردند.

امام خمینی (ره) فرمودند: عجب! الان که مردم در خیابان هستند و شاه در حال سقوط است بگوییم به خانه بروید، بعد دوباره آن‌ها را برگردانیم؟ مگر مردم مسخره ما هستند؟! نخیر! این اعتصابات ادامه پیدا می‌کند و شاه هم باید برود.[1]
 
انحرافات این گروه  به اینجا ختم نشد و احکام قصاص را که برگرفته از قرآن و سنت بود وحشی گری خواندند.

امام (ره)بعد از آن فتوای تاریخی خود فرمودند:  اگر به گروه نهضت آزادی فرصت داده شود کشور را در دامن آمریکا می‌گذارند.  بعد از برخورد امام خمینی (ره) با این گروه انحرافی سوالی که در ذهن عموم مردم ایران نقش بست این بود، چرا امام اجازه نداد اعضای این گروه  دستگیر شوند؟ برای پاسخ به این شبهه باید بیان کنیم زمانی که  سران قوا خدمت امام رسیدند به امام  عرضه داشتند که نهضت آزادی مخالفت انقلاب و خلاف نظام جمهوری اسلامی هستند. ا

امام  فرمودند:نخیر! این‌ها مخالف جمهوری اسلامی نیستند؛ با شماها مخالف هستند! آنها گفتند این‌ها علیه شما حرف می‌زنند و ولایت فقیه را زیر سوال می‌برند. امام فرمودند خب! علیه من حرف می‌زنند؛ مگر من اصول دین هستم که اگر علیه من حرف زدند، آن‌ها را بگیریم؟! زیرا آن آقایان می‌گفتند دستگیرشان کنیم تا غائله نهضت آزادی تمام شود، اما امام مخالفت کردند و  فرمودند: کاری به آنها نداشته باشید و متعرض‌شان نشوید.[2]

یعنی امام از آن‌ها به این عنوان که یک رکن نظام باشند و در دولت و مجلس و... باشند دفاع نکردند، زیرا وقتی مملکت را اداره می‌کردند مملکت را به سمت آمریکا و منافقین می‌بردند؛ آنها مسعود رجوی را فرزند خودشان می‌دانستند و نمی‌توانستند یکی از ارکان نظام باشند. زیرا تجربه خود را نشان داده بودند، اما به عنوان یک شهروند می‌توانستند در جامعه حضور داشته باشند و کسی متعرض آن‌ها نشود.
اکنون بعد از گذشت چند سال گروه انحرافی نهضت آزادی به صورت چراغ خاموش در حال گسترش اسلام آمریکایی است، تا به نحوی پایه‌های مقدس نظام جمهوری اسلامی ایران را سست کنند. علی اصغر غروی با مقاله موهن خود در روزنامه بهار کلید شروع گسترش افکار انحرافی نهضت آزادی را در دهه نود زد و نورعلی تابنده قطب فرقه صوفیه گنابادیه با ادامه دادن راه وی حیات امام زمان (عج) را زیر سوال برد و بعد از آن  مقام حضرت زهرا (س) را زیر سوال برد.[3]

منابع:

1-تاریخ انقلاب اسلامی جلد 6 صفحه 58

2-همان صفحه 61

3-سایت فرقه نیوز بخش تصوف