پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مروجان قانون جذب بیان می‌کنند که کائنات و هستی مطیع ما هستند. مروجان قانون جذب چنین بیان می‌کنند: «نقش جهان هستی چیست؟ جهان هستی چراغ جادوی علاءالدین است، جهان هستی «فرمانبردارم» را تکرار می‌کند. هر چیزی که فکر و احساس کنید آن را جذب می‌کنید. وقتی حس بدی دارید، بدی را جذب می‌کنید. سریع به یک چیز مثبت فکر کنید و حستان را تغییر بدید تا چیزهای خوب جذب کنید. مثلاً کودکی آرزوی دوچرخه دارد و مالک این دوچرخه نمی‌شود، اما وقتی در نقاشی، خود را سوار آن نقاشی می‌کشد، دوچرخه جلوی در است. باید احساس رسیدن به آرزو داشت تا آرزو محقق بشود. کائنات بدون تلاش، کار انجام می‌دهند. چمن بدون زحمت رشد می‌کند. بودا می‌گوید: هر آنچه هستیم نتیجه افکاری است که داشتیم». [1]

 مروجان قانون جذب معتقدند هر آرزویی را که باور کنید محقق می‌شود و آن آرزو، تحقق خواهد یافت و همان‌طور که یک چمن بدون هیچ زحمتی رشد می‌کند، رسیدن به آرزوها هم این‌گونه بدون زحمت است. مهم اراده انسان برای تحقق آرزوهایش است. اما با بررسی بحث آرزو در روایات و آیات، متوجه می‌شویم جهان هستی مطیع آرزوهای ما نیست؛ بلکه به قدرت و به اراده‌ی خداوند می‌چرخد. امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «عَرَفْتُ اللهَ سُبْحَانَهُ بِفَسْخِ الْعَزَائِمِ وَ حَلِّ الْعُقُودِ وَ نَقْضِ الْهِمَم؛ خداوند را به شکسته شدن تصمیم‌ها و باز شدن گره‌ها و به هم زدن نیت‌ها شناختم» [2] یعنی هستی با اراده الله اداره می‌شود نه با تصمیم و آرزوهای انسان.

 اصل امید و آرزو امری مهم و ارزشمند در زندگی انسان است، اما باید توجه داشت که در این مقوله دچار افراط و تفریط نشویم. در ارزشمند بودن آرزو همین بس که امید به تحقق آرزوها، عامل و انگیزه حرکت و رشد است. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه وآله فرمودند: «لو لا الامل ما رضعت والدة ولدها و لا غرس غارس شجرها» ، «اگر آرزو نبود، نه مادری کودک خود را شیر می‌داد و نه کشاورزی درختی را می‌کاشت» [3]. اما باید دانست که قانون جذب به این حد از آرزو و خواسته اکتفا نمی‌کند؛ بلکه آرزوهای دراز و افراطی و غیر قابل تحقق را در قلب و جان پیروانش ایجاد می‌کند.

 حدیث معروفی که در نهج البلاغه از امام علی علیه‌السلام نقل شده نیز بیان گویایی برای این واقعیت است: «ایها الناس ان اخوف ما اخاف علیکم اثنان: اتباع الهوی و طول الامل، اما اتباع الهوی فیصد عن الحق، و اما طول الامل فینسی الآخرة» ای مردم مخوف‌ترین چیزی که بر شما از آن می‌ترسم دو چیز است: پیروی از هوا و هوس‌ها و آرزوهای دراز، چرا که پیروی از هوس‌ها شما را از حق باز می‌دارد و آرزوی دراز آخرت را به دست فراموشی می‌سپارد.[4] و براستی چه افراد با استعداد و شایسته و لایقی که بر اثر گرفتاری در دام آرزوی دراز به موجودات ضعیف و مسخ شده‌ای مبدل گشتند که نه تنها به حال جامعه‌شان مفید نیفتادند، بلکه منافع شخصی خود را نیز پایمال کردند و از هرگونه تکامل نیز بازماندند. آن چنان که در دعای کمیل می‌خوانیم، «و حبسنی عن نفعی بعد املی» آرزوی دراز مرا از منافع واقعیم محروم ساخت! اصولاً آرزو که از حد گذشت، دائماً انسان را به رنج و سختی وا می‌دارد، شب و روز باید تلاش کند و به گمان خود دنبال سعادت و رفاه می‌رود، در حالی که چیزی جز بدبختی و شقاوت برای او فراهم نمی‌شود و این گونه افراد غالباً در همین حال جان می‌دهند و زندگی دردناک و غم‌انگیزشان مایه عبرت است برای آنها که چشم و گوش بینا و شنوا دارند» [5].

 پی‌نوشت:
[1]. مستند تلوزیونی راز، ساخته راندا برن، 30 دقیقه ابتدایی مستند.
[2]. نهج البلاغه، حکمت 250.
[3]. «بحار، ج 77، ص 137.»
[4] نهج البلاغه خطبه 42.
[5]. تفسیر نمونه، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی، ط - دار الکتب الاسلامیه، جلد 11، صفحه 12

محمد جواد نصیری