قانون جذب در قرآن
برخی انسان‌ها تا وقتی در غفلت از حقیقت هستند، دلبسته موضوعاتی همانند آموزه قانون جذب می‌شوند. خداوند می‌فرماید قدرت تحقق آرزوها فقط تحت اختیار او است و نباید از غیر او توقّع چیزی داشت.
قانون جذب همانند غول چراغ جادو توصیف می‌شود. این‌گونه پیروی از هوای نفس در آموزه قانون جذب، یک ارزش تلقی و یا حداقل مجاز شمرده می‌شود؛ در حالی که در اسلام پیروی از هوای نفس، مذموم است.
آموزه قانون جذب، یک اصطلاح و مدعایی است که انسان‌ها را به خود مشغول می‌کند و توجه انسان‌ها را از خداوند دور می‌کند. آموزه‌هایی مانند قانون جذب که بر اساس حدس و گمان نامگذاری و پیروی می‌شوند، چون پندار و گمان بی‌پایه بوده و موجب عدم توجه به خدواند می‌شوند، همانند بت هستند.
مروجان قانون جذب، از روایت «هر گاه دعا می‌کنی، گمانت این باشد که حاجتت پشت در آماده است» تعبیر به تأیید قانون جذب در اسلام می‌کنند، در حالی که معنای روایت بیان می‌کند انسان باید به قدرت خداوند در تحقق دعاها یقین داشته باشد، نه اینکه لازمه هر دعایی، اجابت ظاهری آن است.
مروجان قانون جذب بیان می‌کنند که هر آرزویی را باور کنید، محقق می‌شود، مهم اراده انسان برای تحقق آرزوهایش است. اما با بررسی آرزو در روایات و آیات، متوجه می‌شویم جهان با اراده الله اداره می‌شود نه با تصمیم و آرزوهای انسان. امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: خداوند را به شکسته شدن تصمیم‌ها و به هم زدن نیت‌ها شناختم.