وضعیت اقلیت‌ها در ایران و عربستان

  • 1395/11/30 - 23:19

چند روز قبل در همایشی در زاهدان شرکت داشتم. آن‌چه که نظر من را به خود جلب کرد، احترام شیعیان به علمای اهل سنت بود، این برخورد، من را بسیار خوشحال کرد، اما در همین حال، غم و اندوه عجیبی نیز بر قلب من وارد شد و بسیار متأثر شدم، زیرا به یاد علمای مظلوم شیعه افتادم که در کشورهای عربی مظلومانه به شهادت می‌رسند.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چند روز قبل، برای همایش علمی - تحقیقی به زاهدان دعوت شده بودم. این همایش هر ساله به همّت موسسه مذاهب اسلامی و نهاد مقام معظم رهبری در امور اهل سنت برگزار می‌گردد. همایشی تقریبی، از جنس اخوّت بین برادران اهل سنت و شیعه، که در شکل خود بی‌نظیر است. این همایش از 28 سال قبل تاکنون، همه ساله برگزار گردیده است و امسال بیست و هشتمین همایش در کمال زیبایی برگزار گردید.[1]
در این همایش، علمای سنی و شیعه، گرد هم جمع می‌شوند، تا وحدت و برادری را در جمهوری اسلامی ایران به رخ جهانیان بکشند، تا مردم دنیا ببینند و بدانند که اسلام و وحدت واقعی در ایران است و بس.
در ابتدای این همایش، علمای برجسته شیعه و سنی سخنرانی کردند. حضرت آیت‌الله سلیمانی، نماینده مقام معظم رهبری و امام جمعه سیستان و بلوچستان و هم‌چنین مولوی عبدالحمید امام جمعه مسجد مکی زاهدان به سخنرانی پرداختند و هر دو بزرگوار به پدیده تکفیر اشاره کرده و ضمن محکوم کردن گروه‌های تکفیری، آن را از اسلام ندانستند و گفتند: که باید با آن مبارزه شود.
اما آن‌چه که نظر من را در این همایش به خود جلب کرد، احترام شیعیان به علمای اهل سنت بود، به‌طور مثال هنگامی‌که مولوی عبدالحمید، وارد سالن اجلاس شد، جمعیت زیادی که در سالن نشسته بودند، به احترام ایشان از جا برخاستند. این برخورد، من را بسیار خوشحال کرد، زیرا در اسلام، عالم دین مورد احترام است و باید او را اکرام کرد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «مَنْ أَكْرَمَ عَالِماً فَقَدْ أَكْرَمَنِي وَ مَنْ أَكْرَمَنِي فَقَدْ أَكْرَمَ اللَّهَ وَ مَنْ أَكْرَمَ اللَّهَ فَمَصِيرُهُ إِلَى الْجَنَّة.[2] هر كس عالمی را گرامی بدارد، مرا گرامی داشته و هر كس مرا گرامی بدارد و اكرام كند، خدا را گرامی داشته و اكرام نموده و هر كس خدا را اكرام كند، به‌سوی بهشت روانه خواهد شد.»
هم‌چنین امام کاظم (علیه السلام) فرمود: «عَظِّمِ الْعَالِمَ لِعِلْمِهِ وَ دَعْ مُنَازَعَتَه‏.[3]عالم را به جهت علم و دانشی كه دارد تعظیم و احترام نما و با او منازعه و جدال منما.»  اما در همین حال غم و اندوه عجیبی نیز بر قلب من وارد شد و بسیار متأثر شدم، زیرا به یاد علمای مظلوم شیعه که در کشورهای عربی زندگی می‌کنند، افتادم. به یاد شیخ نمر که مظلومانه در کشور عربستان مورد جسارت قرار گرفت و سپس به صورت مظلومانه‌ای اعدام شد. به یاد شیخ حسن شحاته افتادم که در کشور مصر مورد ضرب و شتم مسلمانان تندرو قرار گرفت و در نهایت به درجه رفیع شهادت رسید، به یاد شیخ زکزاکی عالم وارسته نیجریه افتادم، که تعدادی از خدا بی‌خبر به حسینه‌ای که در آن عزاداری مولای مظلومان امام حسین (علیه السلام) می‌شد، حمله کردند و تعداد زیادی از شیعیان را به شهادت رساندند و رهبر شیعیان (شیخ زکزاکی) نیز مورد ضرب و شتم قرار گرفت و اکنون در زندان به‌سر می‌برد. به یاد شیخ عیسی قاسم افتادم، که سلب تابعیت شده و در حصر به‌سر می‌برد، و درد آن‌جاست که همه این جنایات در کشورهای اسلامی صورت گرفته و می‌گیرد! در کشورهایی که ادعای اسلام دارند، اما از اسلام بویی نبرده‌اند!

پی‌نوشت:

[1]. نهاد مقام معظم رهبری در امور اهل سنت سیستان و بلوچستان، «گزارش تصویری آیین افتتاحیه بیست و هشتمین همایش علمی تحقیقی مذاهب اسلامی»، تاریخ انتشار: 27/بهمن/1395.
[2]. شعيری، محمد بن محمد، جامع الاخبار، مطبع حیدریه، نجف، بی تا، ص38.
[3]. ابن شعبه حرانى، حسن بن على‏، تحف العقول‏، محقق: علی اکبر غفاری، جامعه مدرسین، قم، 1363ش، ص394.
مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، دارالاحیاء التراث العربی، بیروت، 1403ق، ج1، ص148.

نویسنده: مجتبی محیطی

تولیدی

دیدگاه‌ها

احسنت بر جناب محیطی عزیز و پر حوصله و خوش بیان.

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.