پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مدتی است عده‌ای از افراد در کشورمان به نام قرآن و سوء استفاده از گرایش‌های مذهبی و پاک جوانان مؤمن، ادعاهای واهی و افکار انحرافی را رواج می‌دهند و جوانان را از قرآن و دین گریزان و سرخورده می‌کنند. یکی از این افراد شخصی به نام «حسن فراهانی»، با برگزاری کلاس‌هایی اقدام به ارائه روش‌هایی تندخوانی در کشور نموده است. وی از عناوینی هم‌چون «متاریدینگ»، «نابغه پروری»، «علامه پروری» و ... برای آموزش‌های خود بهره می‌برد. وی مدعی است در روش متاریدینگ می‌تواند فرد را به مرحله ای برساند که یک کتاب 300 صفحه‌ای را در زمان بین 20 تا 40 دقیقه ای بخواند و حافظه‌اش 2000 درصد رشد داشته باشد! و حتی قرآن را در مدت زمان یک‌ماه به طور کامل حفظ نماید!

بررسی و نقد:
اولا: روش متاریدینگ پیش از هرگونه ارائۀ عمومی باید زیر نظر گروهی از اساتید مسلّم حفظ قرآن و متخصصان روانشناسی یادگیری آزمایش شود و در صورت اثربخشی و کاهش آسیب‏‌ها به طور عمومی آموزش داده شود.
ثانیا: او که مدعی است روشی برای حفظ یک ماهه قرآن ابداع کرده، هنوز روش خود را به صورت شفاف و مدون ارائه ننموده و آن‌چه تا کنون در دوره های مختلف آموزش داده، آسیب زا و نسبت به ادعاهایش غیر اثربخش بوده است.
ثالثا: یکی‌از مسائلی که توجه فعالان عرصه مقابله با جریان‌های انحرافی را به این فرد و روش‌های خودساخته وی جلب کرد، استفاده وی از روش‌ها و اصطلاحات رایج در بین فرقه‌های انحرافی و عرفان‌های کاذب است. تشابه فراوان میان تمرینات این دوره‌ها با تمرینات «عرفان‌های کاذب هندی» و استفاده از اصطلاحاتی هم‌چون «چشم سوم» (چاکرای آجنا) و ... در آموزش‌های فراهانی، نمونه‌ای از این تشابهات است.
ادعاهایی که تشابه مبانی فکری این شخص با جریان‌های شبه معنوی هم‌چون «تفکر نوین» را آشکار نمود، دفاع از معنویت بدون خدا است و ایشان می‌گوید: غیر از معنویت دینی، معنویتی بدون خدا که با تأثیرات نورولوژیستی می‌تواند سلامتی و بهتر بودن را ایجاد کند، وجود دارد.
باید بدانیم اکنون در برابر تفکر انقلاب اسلامی که معنویت الهی و دینی را مطرح کرده است، نوعی معنویت بدون خدا و منهای دین که بر اساس شاخص‌های مادی سنجیده می‌شود، ارائه شده که در تقابل با معنویت دینی است. این دقیقا وجه مشترک همه شبه جنبش های معنوی یا عرفان‌های کاذب است که در جهان از سوی قدرت‌های مادی ترویج می‌شود. و متأسفانه جناب فراهانی هم چنین معنویتی را می‌پذیرند.[1]

پی‌نوشت:

[1]. برگرفته از مقالات؛ مؤسسه بهداشت معنوی.