پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مرجئه یکی از فرق اهل تسنن است، که در قرن اول هجری به‌وجود آمد. مرجئه بر این باورند که اعمال انسان، ربطی به ایمان ندارد و ممکن است فردی مومن باشد، ولی اعمال صالح نداشته باشد. بنابراین اگر کسی مرتکب گناهی شود، ایمان او از بین نمی‌رود،[1] و معتقد بودند، نباید در مورد کافر یا مؤمن بودن کسی در این دنیا اظهار نظر کرد.
تفکر مرجئه توسط خلفای بنی‌امیه گسترش یافت، چون این نوع تفکر در راستای قدرتمند‌تر شدن آنان بود. بنی امیه برای توجیه گناهان و اعمالشان موجب تقویت این تفکر شدند.[2] پس از نابودی بنی امیه، مرجئه نیز مقبولیت خود را از دست داد.
مرجئه اگر چه در تاریخ از بین رفتند، اما ریشه‌های تفکر آنان، به‌جای مانده است و گروهی با نام اباحه‌گری، ترویج دهنده همان عقاید هستند.[3] امروزه استکبار برای سست کردن عقاید مسلمانان، از این نوع تفکر بهره می‌برد و با تبلیغات وسیع از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای و اجتماعی در حال ترویج این نوع تفکر است.
شبکه‌های مجازی و ماهواره‌ای با القاء شبهاتی به‎‌ظاهر موجه، سعی در بی‎دین کردن جوانان دارند. منشأ همه‌ی این شبهات، ریشه در تفکر مرجئه دارد. به‌عنوان مثال تبلیغ می‌کنند که اصل، پاک بودن دل است و اگر کسی دلش پاک باشد، اگر چه بی‌حجاب باشد، اشکالی ندارد، یا اگر با نامحرم ارتباط داشته باشد، اشکالی ندارد. این شبکه‌ها برای تبلیغ تفکر اباحه‌‌گری، با پخش برنامه‌های خانوادگی سکسی از سویی، و پخش اذان از سویی دیگر، سعی در القاء این تفکر دارند، که انسان می‌تواند هم به همسرش خیانت کند و هم مومن باشد.
افکاری که امروز جوانان زیادی را به سوی خود جذب کرده است و آنان را در دام خطرناک اباحه‌گری یا همان تفکر مرجئه گرفتار ساخته است.
استکبار برای ترویج این تفکر، گاهی دست به فرقه‌سازی زده است؛ چنان‌چه فرقه بهائیت را به‌وجود آورد، تا از این طریق تفکر اباحه‌گری را ترویج دهد. هم‌چنین از فرقه اسماعیلیه حمایت می‌کند، که در راستای خواسته‌های استکباری قدم بر می‌دارد. فرقه اسماعیلیه به امامت آقاخان چهارم با منحل کردن بسیاری از احکام اسلامی، ترویج دهنده تفکر اباحه‎گری است. امام اسماعیلی، ( نماز، روزه، حجاب و ... ) را از پیروان خود برداشته است و بر اصولی چون صداقت، حسن رفتار، کار خوب و اطاعت از امام (آقا خان) بسنده می‌کند؛ از همین‌روست که امام اسماعیلی، مورد توجه سیاست استکبار است و در مجامع بین المللی از او به نیکی یاد می‌شود.
با توجه به آن‌چه گفته شد، فرقه مرجئه اگرچه به ظاهر از بین رفته است، اما تفکر آن باقی است و امروزه این تفکر، مورد استفاده کشورهای استکباری است، تا جوانان انقلابی و اسلامی را از این طریق گمراه کنند؛ چنان‎چه خلفای بنی‌امیه نیز بیشترین استفاده را از تفکر مرجئه کردند.

پی‌نوشت:

[1]. شیخ مفید، الافصاح فی الامامه، المؤتمر العالمي للشيخ المفيد، قم، 1413ق، ص30.
[2]. حلبی علی اصغر، تاريخ علم كلام در ايران و جهان‏، انتشارات اساطير، تهران، 1376ش، ص87.
[3]. ویکی فقه، دانشنامه حوزوی، واژه مرجئه.

نویسنده: مجتبی محیطی