پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پائولو کوئلیو در یکی از رمان‌های خود باور خود را چنین بیان می‌کند: «هیچکس نمی‌تواند ثابت کند که خدا وجود دارد و یا وجود ندارد. بسیاری از چیزها در زندگی برای تجربه کردن ساخته شده و هرگز توضیحی درباره‌شان داده نشده است عشق نیز یکی از همین چیزها است. خداوند -که عشق است- نیز به همچنین».[1]
اثبات وجود نداشتن خداوند محال است. زیرا خدا وجود دارد و انکه واقعاً هست قابل انکار واقعی نبوده و انکار کردن آن در حقیقت انکارِ خود است. زیرا موجود، معدوم نمی‌شود و وجود به عدم تبدیل نمی‌گردد. به همین مقدار که اثبات عدم وجود خدا محال و ممتنع است، اثبات وجود خدا ممکن و راحت است. زیرا آنکه وجود خالص و بی‌نهایت است اثباتش بسیار راحت بوده و با کوچکترین توجه و عنایت می‌توان به وجود او پی‌برد و شک و تردید را از بین برد. از اینرو قرآن کریم فرمود: «اَفِي اللهِ شَكٌ فاطِرِ السَّمواتِ وَ الْاَرْضِ»[2] آیا در خدایی که شکافنده آسمان و زمین است شک وجود دارد؟!
یعنی وجود خدا به قدری آشکار است که جای هیچگونه شک و شبهه‌ای را باقی نمی‌گذارد. خدا از در و دیوار وجود نمایان است، فقط لازمه‌اش گشودن چشم است. بنابراین نمی‌توان گفت که هیچکس نمی‌تواند ثابت کند که خدا وجود دارد. زیرا وجود خدا ثابت است و ثابت نیازی به اثبات ندارد. گذشته از این، اگر نمی‌شود خدا را ثابت کرد، این همه کتاب در زمینه‌ی اثبات خدا برای چه نوشته شده است؟! هزاران عنوان کتاب در موضوع خداشناسی به زبان‌های مختلف دنیا  نوشته و منتشر شده است اگر خدا قابل اثبات نبود این همه کتاب در این زمینه نوشته نمی‌شد. نه تنها این قبیل کتاب‌ها در شناسایی خداوند است بلکه کتاب‌هایی که در ردّ اثبات خدا نیز نوشته شده‌اند غیر مستقیم در راستای اثبات خداوند است. زیرا آنها که به ردّ و انکار خدا می‌پردازند آیا به خدایی که هست می‌پردازند یا به خدایی که نیست؟ اگر هست، انکار هستی اثری در آن ندارد بلکه هستی در واقع انکار خویش است. اگر نیست، نیستی انکار نمی‌خواهد. زیرا چیزی که نیست نیازی به انکار ندارد.[3]

پی‌نوشت:

[1] . پائولو کوئلیو، مکتوب، تهران: نشر، محراب دانش، 1387، ص 64 .
[2] . سوره ابراهیم، آیه 10 .
[3] .آب و سراب 3، قادر فاضلی،  تهران: نشر فضیلت علم، 1390، ص 87.

جهت مطالعه بنگرید به: قادر فاضلی، آب و سراب 3...