پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_ امروزه دشمنان اسلام با توجه به جنایات داعش و ادعای این گروه تکفیری مبنی بر تشکیل دولت اسلامی، در فضای مجازی مخصوصا شبکه‌های اجتماعی به تخریب چهره اسلام پرداخته‌اند تا از این طریق با تغییر چهره اسلام، این دین الهی را خشن جلوه دهند و آن را ساخته و پرداخته عرب‌ها بدانند.
تاریخ گواه بر این مطلب است که تمام گروه‌های انحرافی و تکفیری توسط استکبار برای تخریب اسلام و تضعیف اسلام بنا شده است. برای نمونه می‌توان گروه‌های طالبان و القاعده را نام برد که در زمان پیدایش دوش تا دوش آمریکا با ارتش شوری می‌جنگیدند و بعد از قدرت گرفتن در سال ۲۰۰۱ بر ضد منافع آمریکا عمل کرد و همین امر موجب شد تا خود استکبار تمام تلاش خود را مبنی بر از بین بردن این گروه‌ها انجام دهد. اکنون‌‌ همان گروه‌های تکفیری این بار با نام داعش ممکن است در پی سرنگونی رژیم آل سعود برآیند و همین امر موجب نگرانی استکبار جهانی شده است.
اسم اصلی ابوبکر البغدادی، «ابراهیم عواد ابراهیم بو بدری بن عرموش» است. او دو کنیه «ابوعواد» و «ابو‌دعا» دارد، اما «ابوبکر»، کنیه مستعار اوست که بنا بر سیاست‌های امنیتی آن را رواج داده‌ است. تمام افرادی که در کنار وی در شورای فرماندهی این سازمان هستند نیز نباید کنیه‌ها یا لقب‌های واقعی داشته باشند. البغدادی در شهر فلوجه می‌زیسته‌ و حتی مدتی نیز امام جماعت مسجدی در این شهر بوده‌ است. لقب البغدادی نیز لقب جنبشی وی است و لقب واقعی او نیست، چرا که ابراهیم عواد اصلا اهل بغداد نبوده است، بلکه به عشیره بوبدری مرتبط است که وابسته به عشیره بوعباس می‌باشند که در سامرا زندگی می‌کنند. وی مدعی است که نسبش به امام «حسن بن علی» باز می‌گردد، البته این نه از روی اعتقاد به این ائمه است، بلکه از این روست که به قریشی‌بودن وی اشاره کند، چرا که یکی از شرایط فرماندهی در میان جهادگران این است که فرد باید از قریش باشد. البته گروه نسب‌شناسان علوی و گروه تحقیق در مورد نسب‌های هاشمی در سال ۲۰۰۹ میلادی با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که بوبدری بنا به ادعای هواداران وی منتسب به هاشمیون نیست.[۱]
با توجه به اینکه سوریه یکی از کشورهای هم مرز فلسطین است و امنیت رژیم نامشروع اسرائیل برای استکبار جهانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است با تربیت گروه‌های تکفیری سعی بر براندازی دولت بشار اسد داشتند تا فرد مورد نظر خود را در رأس حکومت قرار دهند و بعد از شکست توطئه‌های مختلف علیه دین مبین اسلام، این بار با توطئه مذهب علیه مذهب به جنگ با دنیای اسلام وارد میدان شدند. زیرا داعش معرف اسلامی است که آغشته به خون می‌باشد و اسلوب آن، وحشی‌گری و قساوت است که نه تن‌ها، غیر مسلمانان بدان تمایلی ندارند که حتی خود مسلمانان، اعم از شیعه وسنی نیز، از آن بیزارند؛ اسلام داعش، چهرهٔ دین مبین اسلام را تشویه می‌کند و خطری بزرگ برای گسترش آن محسوب می‌شود.
این در حالیست که دشمنان اسلام داعش را معرف اسلامی می‌دانند که در زمان حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم) به رواج پیدا کرده است و اکنون الگوی رفتاری این گروه تکفیری رفتار و منش پیامبر اسلام (صل الله علیه و آله و سلم) و صحابه آن زمان بوده است که با دشمنان خود این گونه رفتار می‌کردند، ولی باید بیان کنیم شرایط در زمان پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) با زمان حال کاملا تفاوت دارد؛ بیشتر مردم، اسلام را می‌پذیرفتند، به خانه‌های خود نمی‌گریختند و در معرق مرگ، قرار نداشتند. اسلام حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم) رضایت همگان را به خود جلب می‌کرد، بر جان و دل می‌نشست و مشوق و فزایندهٔ ایمان بود، این در حالی است که اسلام داعش، این گونه نیست؛ اسلام داعش، اسلامی است که آغشته به خون است و اسلوب آن، وحشی‌گری و قساوت است که نه تن‌ها، غیر مسلمانان بدان تمایلی ندارند که حتی خود مسلمانان، اعم از شیعه وسنی نیز، از آن بیزارند؛ پیامبر اسلام داعش، محمد نیست، بلکه پیامبر آن‌ها، ابراهیم سامرائی و فقهای تکفیری هستند.
علیرغم هزینه‌های گزاف جانی و مالی که داعش در طول سال‌های اخیر بر دولت‌ها و ملت‌های سوریه، لبنان و عراق تحمیل کرده، موسسه تحقیقاتی استرتفور پیش‌بینی کرده که این گروه در آینده سیاسی خاورمیانه نقشی بازی نخواهد کرد. اعضای آن بسیار اندک و اهداف ایشان بسیار بلند پروازانه است. هیچ کدام از دولت‌های منطقه و جهان از تحقق دولت مد نظر داعش حمایت نخواهند کرد. نکته دیگر که عمیقا موجب تضعیف داعش و نهایتا تمامی گروه‌های تکفیری در سوریه می‌شود، واکنش های ملت سوریه و نیز افکار عمومی جهانیان است. عماد سلامی، استاد روابط بین الملل در دانشگاه آمریکایی لبنان تاکید می‌کند که در طول دو سال اخیر اعمال گروه‌های سلفی بیش از آنکه به دولت سوریه آسیب بزند به اپوزیسیون سوریه آسیب زده است. نه فقط افکار عمومی مردم سوریه، بلکه افکار عمومی جهان با مشاهده اعمال سلفی‌ها نسبت به گروه های نظامی وابسته به اپوزیسیون بسیار بدبین شده اند.[2]

منابع:

[1]. جلال زبردست، اسلام آمریکایی، تهران: انتشارات سروش، 1393، صفحه 23
[2]. سخن آنلاین، کد خبر: ۴۹۰۵، ۲۱ دی ۱۳۹۲