جریان ربا نه تنها برخلاف کار فعالیت و کسب و تجارت و صنعت بوده و استفاده را از راه بودن پول داشتن ثروت تامین می کند، بلکه بر نیازمندی و فقر و گرفتاری اشخاص فقیر و نیازمند و تهی دست می افزاید.

کاسب یا کارمند یا کارگری که سرمایه در دست نداشته و برای حفظ آبرو و تامین معاش خود و عائله اش از دیگری وجه دستی (تا مدت معین) می گیرد، با نهایت زحمت و فشار خواهد توانست همان وجهی را که گرفته است تادیه کند و اگر در این صورت یک مبلغ اضافی نیز به عنوان ربح پول و رباء تحمیل ذمه او کنیم، البته ظلم شدید و تعدی و بی انصافی سختی درباره او تجویز کرده ایم.

از قول بهاء شده که: اکثری از ناس محتاج به این فقره مشاهده می شوند چه اگر ربحی در میان نباشد امور معطل و معوق خواهد ماند. اذا فضلا علی العباد رباء را مثل معاملات دیگر که مابین ناس متداول است قرار فرمودیم یعنی ربح نقود حین که این حکم مبین از سماء مشیت نازل شد حلال و طیب و طاهر است تا اهل ارض به کمال روح و ریحان و فرح و انبساط به ذکر محبوب عالمیان مشغول باشند. [1]

ما بارها گفته ایم: مسلک بهائیت برای تامین تمایلات شهوانی و شهوات نفسانی مردم قرن بیست است.

و باید به جناب میرزا بهاء گفت: قانون برای حفظ حقوق و حدود و برای جلوگیری کردن از تضییع حق و حقیقت و دفع ستم و تعدی و ظلم بخاطر توسعه ی عدل و صواب و درستی است، و اگر نه احتیاجی به جعل قانون نیست.

قانونی که اعمال فجیع و حرکات ناشایست مردم را تحکیم نموده و ستم گری و شهوت رانی و تجاوزات خائنین را قانونی تلقی کرده و ضعف و مظلومیت و محدودیت بی چارگان را تثبیت و تسجیل بنماید، برای همان مجرمین و جنایتکاران و خائنین و ستمگران خوب است. [2]

لازم به ذکر است امروزه بانک های آمریکایی که پایه گزاری بانک بر مبنای ربا و سود گرفتن به دست آنها بوده به این نتیجه رسیده اند که گرفتن ربا نه تنها به اقتصاد کمک نمی کند بلکه باعث رکود اقتصاد آن کشور می شود و همین مطلب حق بودن اسلام و باطل بودن آیین بهائیت را اثبات می کند.

پی نوشت:

1- گنجینه ی احکام صفحه 161

2- محاکمه و بررسی باب و بهاء جلد 2 صفحه ی 159 و 160