مسأله عقیده به ظهور مصلح جهانی در پایان دنیا امری عمومی و همگانی است و این موضوع اختصاص به هیچ قوم و ملّتی ندارد. 
سر منشأ این اعتقاد کهن و ریشه‌دار، علاوه بر اشتیاق درونی و میل باطنی هر انسان ـ که به طور طبیعی خواهان حکومت حقّ و عدل، و برقراری نظام صلح و امنیّت در سرتاسر جهان است ـ نویدهای بی‌شائبه پیامبران الهی در طول تاریخ بشریّت به مردم مؤمن و آزادی‌خواه جهان است. 
تمام پیامبران بزرگ الهی در دوران مأموریّت الهی خود به عنوان جزیی از رسالت خویش به مردم وعده داده‌اند که در آخرالزمان و در پایان روزگار، یک مصلح بزرگ جهانی ظهور خواهد نمود و مردمان جهان را از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات خواهد داد و فساد، بی‌دینی و بی‌عدالتی را در تمام جهان ریشه کن خواهد ساخت و سراسر جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد. 
سیری کوتاه در افکار و عقاید ملل مختلف جهان مانند: مصر باستان، هند، چین، ایران و یونان و نگرش به افسانه‌های دیگر اقوام مختلف بشری، این حقیقت را به خوبی روشن و مسلّم می‌سازد که همه اقوام مختلف جهان با آن همه اختلاف آرا، عقاید و اندیشه‌های متضادّی که با یکدیگر دارند، در انتظار مصلح موعود جهانی، بسر می‌برند. 
اینک برای این که درباره این موضوع سخنی به گزاف نگفته باشیم، فهرست مختصری از بازتاب این عقیده را در میان اقوام و ملل مختلف جهان را در اینجا بیان می‌کنیم: 
۱ـ ایرانیان باستان معتقد بودند که: "گرزا سپه" قهرمان تاریخی آنان زنده است و در "کابل" خوابیده، و صد هزار فرشته او را پاسبانی می‌کنند تا روزی که بیدار شود و قیام کند و جهان را اصلاح نماید. 
۲ـ گروهی دیگر از ایرانیان می‌پنداشتند که: "کیخسرو" پس از تنظیم کشور و استوار ساختن شالوده فرمانروایی، دیهیم پادشاهی به فرزند خود داد و به کوهستان رفت و در آنجا آرمیده تا روزی ظاهر شود و اهریمنان را از گیتی براند. 
۳ـ نژاد اسلاو بر این عقیده بودند که از مشرق زمین یک نفر برخیزد و تمام قبایل اسلاو را متّحد سازد و آن‌ها را بر دنیا مسلّط گرداند. 
۴ـ نژاد ژرمن معتقد بودند که یک نفر فاتح از طوایف آنان قیام نماید و ژرمن را بر دنیا حاکم گرداند. 
۵ـ اهالی صربستان انتظار ظهور "مارکو کرالیویچ" را داشتند. 
۶ـ برهمائیان از دیر زمانی بر این عقیده بودند که در آخر زمان "ویشنو" ظهور نماید و بر اسب سفیدی سوار شود و شمشیر آتشین بر دست گرفته و مخالفین را خواهد کشت، و تمام دنیا برهمن گردد و به این سعادت برسد. 
۷ـ ساکنان جزایر انگلستان، از چندین قرن پیش آرزومند و منتظرند که: "ارتور" روزی از جزیره "آوالون" ظهور نماید و نژاد "ساکسون" را در دنیا غالب گرداند و سعادت جهان نصیب آن‌ها گردد. 
۸ـ اسن‌ها معتقدند که پیشوایی در آخرالزمان ظهور کرده، دروازه‌های ملکوت آسمان را برای آدمیان خواهد گشود. 
۹ـ سلت‌ها می‌گویند: پس از بروز آشوب‌هایی در جهان، "بوریان بور ویهیم" قیام کرده، دنیا را به تصرّف خود در خواهد آورد. 
۱۰ـ اقوام اسکاندیناوی معتقدند که برای مردم دنیا بلاهایی می‌رسد، جنگ‌های جهانی اقوام را نابود می‌سازد، آنگاه "اودین" با نیروی الهی ظهور کرده و بر همه چیره می‌شود. 
۱۱ـ اقوام اروپای مرکزی در انتظار ظهور "بوخص" می‌باشند. 
۱۲ـ اقوام آمریکای مرکزی معتقدند که: "کوتزلکوتل" نجات‌بخش جهان، پس از بروز حوادثی در جهان، پیروز خواهد شد. 
۱۳ـ چینی‌ها معتقدند که "کرشنا" ظهور کرده، جهان را نجات می‌دهد. 
۱۴ـ زرتشتیان معتقدند که: "سوشیانس" (نجات دهنده بزرگ جهان) دین را در جهان رواج دهد، فقر و تنگدستی را ریشه کن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده، مردم جهان را هم فکر و هم گفتار و هم کردار گرداند. 
۱۵ـ قبایل "ای پوور" معتقدند که: روزی خواهد رسید که در دنیا دیگر نبردی بروز نکند و آن به سبب پادشاهی دادگر در پایان جهان است. 
۱۶ـ گروهی از مصریان که در حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد، در شهر "ممفیس" زندگی می‌کردند، معتقد بودند که سلطانی در آخرالزمان با نیروی غیبی بر جهان مسلّط می‌شود، اختلاف طبقاتی را از بین می‌برد و مردم را به آرامش و آسایش می‌رساند. 
۱۷ـ گروهی دیگر از مصریان باستان معتقد بودند که فرستاده خدا در آخرالزمان، در کنار خانه خدا پدیدار گشته، جهان را تسخیر می‌کند. 
۱۸ـ ملل و اقوام مختلف هند، مطابق کتاب‌های مقدّس خود، در انتظار مصلحی هستند که ظهور خواهد کرد و حکومت واحد جهانی را تشکیل خواهد داد. 
۱۹ـ یونانیان می‌گویند: "کالویبرگ" نجات دهنده بزرگ، ظهور خواهد کرد و جهان را نجات خواهد داد. 
۲۰ـ یهودیان معتقدند که در آخر زمان "ماشیع" (مهدی بزرگ) ظهور می‌کند و ابدالآباد در جهان حکومت می‌کند، او را از اولاد حضرت اسحاق می‌پندارند، در صورتی که تورات کتاب مقدّس یهود، او را صریحاً از اولاد حضرت اسماعیل دانسته است. 
۲۱ـ نصارا نیز به وجود حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) قایلند و می‌گویند: او در آخرالزمان ظهور خواهد کرد و عالم را خواهد گرفت، ولی در اوصافش اختلاف دارند. 
آنچه از نظر خوانندگان گرامی گذشت ـ گرچه همه آن‌ها با حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) کاملاً تطبیق نمی‌کند و حتّی برخی از آن‌ها اصلاً با مهدی موعود اسلام وفق نمی‌دهد ـ از یک حقیقت مسلّم حکایت می‌کند و آن این که: 
این افکار و عقاید و آرا که همه آن‌ها با مضمون‌های مختلف، از آینده‌ای درخشان و آمدن مصلحی جهانی در آخرالزمان خبر می‌دهند، نشانگر این واقعیّت است که همه آن‌ها در واقع از منبع پر فیض وحی سرچشمه گرفته است و لکن در برخی از مناطق دور دست که شعاع حقیقت در آنجا کمتر تابیده است در طول تاریخ به تدریج از فروغ آن کاسته شده و فقط کلّیاتی از نویدهای مهدی موعود و "مصلح جهانی" در میان ملّت‌ها به جای مانده است. 
البته سالم ماندن این نویدها در طول قرون متمادی، خود بر اهمیّت موضوع می‌افزاید و مسأله "مهدویّت" و ظهور مصلح جهانی را قطعی‌تر می‌کند. 
بنابراین، عقیده به ظهور مبارک حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) در آخرالزمان یک عقیده عمومی است و اگر کلمه "مهدی" و واژه‌های دیگر را ـ که پیروان سایر ادیان و مذاهب مختلف جهان بر آن حضرت اطلاق می‌کنند ـ از قالب اصطلاح اختصاصی آن‌ها درآوریم و آن حضرت را "نجات بخش بزرگ آسمانی" یا "مصلح جهانی" و یا "رهایی‌بخش غیبی" بنامیم، اختلاف اسمی هم رفع می‌شود. [۱]

منبع: 
[۱]برگرفته از سایت مهدویت