چرا اسلام؟* اسلام یک دین است. یک جریان همه جانبه (فردی-اجتماعی)* دنیا جای مبارزه است. دینی همچون بودا را باید درون غارها و دره‌ها و نوک قله‌ها یافت. ریاضت‌ها این دین و ادیانی مانند این تنها به درد اندکی میخورد. مسیحیت هم در قرون وسطی نشان داد که در جامعه جز ننگ و رسوایی به جا نمیگذارد و تنها در صورتی که درون کلیسا باشد شاید تا حدی مفید باشد. زمانی که اروپا در قرون وسطا میسوخت، تمدن اسلام، جامعه اسلامی در اوج درخشش بود. هم در علم، هم اخلاق و ... * از ترکستان چین تا اندلس آبادترین سرزمینهای جهان بودند. اسلام این پتانسیل را دارد. به تعبیر فوکویاما، نبرد نهایی جهان بین غرب و اسلام خواهد بود. او میگوید که تنها اسلام است که میتواند جلوی غرب را بگیرد (هرچند غرب را پیروز نهایی معرفی میکند). اما حقیقت همین است. این نبرد آخرالزمان که شروع هم شده بین غرب و اسلام است. غرب در میان مسلمین، پیاده نظام دارد. اسلام نیز در غرب پیاده نظام دارد. این نبرد آغاز شده است. در این نبرد بیطرف وجود ندارد. همگان در این نبرد وارد خواهند شد. حتی اگر نخواهند. اسلام سزاوار پیروی است. چون هم به دانش و هم به عقلانیت احترام گذاشته، هم رسالت همه انبیاء را تأیید کرده و وحی را منشأ برکت میداند. از سویی تأکید بر عدالت و مساواة همه انسانها در حقوق دارد (چیزی که غرب باور ندارد. غرب معتقد به تقویت سرمایه داران و بها بخشیدن به آنان است. آزادی غرب نتیجه ای جز فساد و تباهی ندارد. ازدواج با سگ و همجنسبازی و ... نتیجه آزادی غربی است). اگر جایی میان مسلمین فساد باشد محصول همین آزادی غربی و تفکر دنیاپرستی است. غرب هیچ قدرت معنوی ندارد. هرچه دالرد اثر مادیات است. قدرت اسلام هم قدرت مادی است و هم قدرت معنوی (پتانسیل)* مسلمانان همواره با اتکا به نیروی معنتوی با کمترین امکانات بزرگترین کارها را انجام داده اند. این یعنی بزرگترین نیروی معنوی ***