باسلامی دوباره دوست عزیز این مطلب را که نوشتید از قول عبدالبها اگر ستم‌کاری دست تطاول (تعدی، ظلم) بگشاید و مانند گرگ تیزچَنگ هجوم نماید، اَحبای الهی مانند اَغنام (گوسفند) تسلیم شوند. لهذا مقاومت ننمایند بلکه تیغ و شمشیر را به شَهد و شیر مقابله نمایند. زخم به جِگرگاه خورند، دست قاتل را ببوسند و در سَبیل الهی جانفشانی نمایند. از برای ستم‌کار اِستغفار کنند و طلب عَفو از پروردگار نمایند» این تعلیم ابدا ربطی به مطلب شما ندارد که نوشتید "عبدالبهاء در هنگامی که کشورمون از هر جهت مورد تجاوز بیگانگان قرار داشته، " این تعلیم هرگز در مورد حمله دیگر کشورها نیست بلکه اموزشی است برای تحمل برای ظلم ظالمان این تعلیم اموزشی برای خیر خواهی وصلح طلبی بهاییان است، اینکه بهائیان درقبال این وسعت ظلم وتبعیضی که در ایران ویا کشورهای دیگر در ان زمان تحمل میکردند هرگز دست به خشونت نمی زده ونمی زنند در این زمان عمل به این تعلیم باعث شده که در مقابل اعدام وزندانی کردن بی سند ومدرک تا تخریب اماکن وقبرستان های انان تامحرومیت از دانشگاه هرگز انها به خشونت دست نزنند بلکه سعی کردند با نامه نگاری و عدالت خواهی از مسئولین کشور حقوق خود را طلب کنند در ضمن دوست عزیز بهتر است به جای تهمت زدن تحقیق بفرمائید چه قبل از زمان جنگ وچه بعد از ان وچه در زمان حال فرزندان این اب وخاک که بهایی هستند به خدمت سربازی مشغول هستندوحتی ضمن خدمت نیز مورد انواع تبعیضات قرار گرفته ومی گیرند وهیچ زمانی از طرف جامعه بهایی انان از رفتن به سربازی منع نشدند جدا جای تاسف دارد حرف های بی سند ومدرک شما دوست گرامی خواهش می کنم به جای مصادره تعالیم به نفع خودتان برای اثبات تهمت های بی پایه کمی انصاف داشته باشید دیدار به عالم بعد