سفارش به کسانی که در دنیا فقط به تن مادی خود رسیدگی میکنند . از خور و خواب گرفته تا رسیدن به زیبایی ظاهری که امروزه نیز وقت و مال بسیاری از زنان از خدا بیخبر را گرفته و الکی وقت با ارزش خود را در مطب دکترهای مختلف زیبایی سپری میکنند . تا چه حد انسان باید و مجاز است که به تن خود برسد . مثالی میزنم . ببینید فرض کنید همراه قافله ای روان طواف کعبه شده ایم هر کس با وسایل و اسبهای خود راهی شده در بین راه تو کاروانسروا باید به اسبها رسیدگی کرد آنها را طومار کرد آب و غذا و به استراحت آنها رسید . حال اگر کسی در این میان فقط و فقط حواس خود را شش دانگ جمع کند به رسیدن اسب و بیش از حد به اسب رسیدگی کند و فکر و خیالش کلا بماند به تیمار اسب یوهو چشم باز میکند میبیند کاروان رفته و این بدبخت جا مانده است . حالا مثل ما انسانها هم همین است بدن ما مرکب روح ماست . باید به اندازه ای به این بدن برسیم که از روح و از اصل مطلب جا نمانیم یوهو مرگ فرا میرسه و نگاه میکنیم میبینیم فقط با دنیا مشغول بوده ایم