چرا خداوند انسان را از ابتدا به ساکن پاک و در کمال کامل نیافرید وقتی خودش میدانست چرا چنین موجودی گنه کار آفرید . پاسخ را فقط در مکتب عرفان یافتم که چنین ساده و دلنشین پاسخ میدهد خداوند چنین انسانی را افریده که پاک و پاکیزه است که عده ای از آنها فقط در سجده هستند و عده ای در رکوع و فقط در طاعت حق هستند و تسبیح میگویند و نام آن را گذاشت *فرشته* و عده ای را افرید که فقط خوردن و خوابیدن و شهوترانی بلد هستند درنده و زشت خوی و نام آن را گذاشت *حیوان* حال این چه موجودی است میتواند پائین تر از حیوان باشد و یا در کمال به اوج برسد و از فرشته بالاتر باشد نام او انسان است ولی از قوه اختیار برخوردار هست و باید خودش انتخاب کند و این است که ارزشمند است پیامبران و انبیا ئ الهی و امامان جهت راهنما و سهولت در رسیدن به این هدف یاور ما هستند . انسانیت خود را ارج نهیم و از کل کارهایی که غفلت می آورد پرهیز کنیم