سلام و عرض ادب، اصل ایجاد پرسشگری خوب است ولی روش و نیت در آن مهم است. در قرآن کریم حضرت ابراهیم ع از خدا می خواهد معاد را به او نشان دهد که جریان قربانی کردن چهار پرنده و....اتفاق می افتاد. یا در انتخاب خدا حضرت ابراهیم، اله بودن ماه و ستاره و خورشید و..‌را بیان و بررسی می کند و در نهایت به خدا می رسد. ولی پرسشگری که کوئلیو و آنتوان لاوی(موسس کلیسای شیطان) و...مطرح می کنند، و آن اشکالاتی که به دین وارد می کنند بی طرفانه نیست، بلکه یک روشی است که پله پله انسان را به الحاد و نفس پرستی و لذت گرایی می رساند. لذا پرسشگری ای که کوئیلو ارائه می دهد به هدف گمراهی است و روشی برای منحرف کردن مردم است. شبهات مختلف را در قالب پرسشگری و داستان های زیبا به مخاطب منتقل می کند. بدون اینکه جواب شبه و سوال را بیان کند. و شبهات در ذهن مخاطب می ماند و مشکل ایجاد می کند. کتاب های وی رمان است و لذا مخاطب اصلا گمان نمی کند که کتابی اعتقادی و الاهیاتی می خواند، لذا بدون تامل و دقت نقادانه کتاب را می خواند و مطالب انحرافی از خودآگاه به راحتی عبور و تبدیل به باور او می شود، در نهایت به این نکته هم توجه کنیم که مخاطب وی عامه مردم هستند که اولا بلد نیستند نقادانه به مطالب نگاه کنند و همچنین فرصت و دغدغه این کار را هم ندارند، یعنی این پرسشگری با سوگیری انحرافی است. لذا باید با این مقوله با هوشیاری و دقت برخورد کنیم. در نهایت رمان های کوئلیو ذهن رو شکوفا نمی کند بلکه منحرف می کند. با مطالعه زندگی و عقاید و بررسی کتاب های کوئلیو به این نتیجه می رسیم که روح حاکم بر کتاب ها، زندگی شخصی و باورهای کوئلیو مباحث الحادی و انحرافی است. لذا توصیه می شود با دید نقادانه با این نوشته ها برخورد شود.