اینکه از کلمه رکن رابع استفاده میشود و بارها و بارها نوشته و گفته شده که منظور از رکن رابع یعنی خود آن عالم شیخی خودراواسط بین امام و مسلمین میداند و این تهمتی ناروا بیش نیست بلکه حتی هستند علمایی و مراجعی که بدون مطالعه و به صرف شنیدها همین تعبیر را استفاده کرده و شیخیه را گمراه و باعث پیدایش باب و بابیه و بهاییه میدانند حتی بررسی نکرده که سید علی باب چه مدت در کلاس درس شرکت کرده و آیا سید کاظم رشتی اسمی از وی آورده ایا از ذکاوت و هوش او صحبت شده آیا جزدروغ گویی و حیله گری کسی خاطره ای از وی دارد بلکه وی مانند صدها شاگردیگر درکلاس شرکت داشته مثل این است که امام جعفر صادق بیش از4000هزار نفر در درس وی شرکت داشتند ازجمله ابوحنیفه آیا صحیح است عمل ابوحنیفه و حنفیه را به آن امام بزرگوار نسبت دهیم این یک تهمت است و من از همه مسلمین از عام وخاص میخواهم به کتابی که تحت همین نام (رکن رابع) نوشته شده مراجعه و مطالعه کنند و فکر میکنم این کتاب در سایت الابرار هم باشد و پس از مطالعه متوجه میشوند که منظور این بزرگواران این بوده که در هر زمانی علمایی هستند که واسطه بین مردم و امام هستند و باید مسایل خود را از آنها اخذ کرد اینشاالله مطالعه کنند و بدون اینکه فکر کننداکر اکاذیب قبلی خود را تکذیب کنند جلو مردم سرافکنده میشوند عیب ندارد حتما تکذیب کنند تا در مقابل خدا جوابگو نباشند وسربلند شوند ضمنا فقط رکن رابع نیست بلکه اگر به اینترنت و کتب بعض مخالفین رجوع شود بعد به کتب علمای شیخیه رجوع شود دیده میشود حقیقت چیز دیگری است و اختلاف شیخی و غیر شیخی که روزگاری به بالاسری و شیخی خلاصه میشد و هم اینک شاخ وبرگ پیداکرده اما کلمه بالاسری چون متوجه اشتباه خود شدن و در موقع نماز قبر امام را بین خود و قبله قرار میدهند این جمله محو شده و چیزهای دیگر جایگزین شده اینشاالله با مطالعه کتب این مکتب متوجه خواهید شد اختلاف علمای این مکتب همجون اختلاف در مرجع تقلید در فروع میباشد و بدانید بدون مطالعه و مذاکره با اهل این مکتب بیان چنین تهمتهایی جواب دادنهایی دارد وسلام