با سلام . اين مقاله محوريت اصلي را رد كردن كار زن در بيرون گذاشته و در آخر براي خالي نبودن عريضه اين حكم را محدود كرده به كارهايي كه تا دير وقت هستند ولي در واقع كل مقاله سعي در نفي كار كردن زن داره . در مورد اين مقاله بايد نويسنده محترم را اينچنين مورد سئوال قرار داد: در كشوري كه مرد با چند شغل نمي تواند خرج و مخارج زندگي را تامين كند گويا نفس شما از جاي گرم در مي آيد كه چنين مقاله اي را مرقوم مي فرماييد. ضمنا زن نيز برخلاف تصور شما آدم است و داراي شخصيت و هويت و احساس. آيا زن براي اين آفريده شده كه همواره ايثار كنه و خود را نثار ديگران كند و حتي به علايق خود نينديشد؟ آخر شب هم مرد با اخم و بدخلقي به خانه بيايد و با بهانه خسته بودن تنها انتظارات خود را طلب كند بدون آنكه بداند و حتي بخواهد بداند كه زن چقدر از بچه داري و ... خسته است و دلش چه مي خواهد؟ و يا اينكه مثلا اون دسته از زنهايي كه براي خريد مايحتاج خود و كودكان خود دست خود را به سوي مرد دراز كند و يك ساعت چونه بزند كه پوشك بچه تمام شده و بايستي تهيه شود؟ آن هم براي مردي كه دستش به دهانش مي رسد و تنها زورش مي آيد براي پوشك كه مثلا به هدر مي رود هر ماه مجبور است اين همه پول خرج كند...؟ زن در اين دنيايي كه حتي نمي شه به شوهرش تكيه كنه بهتره دستش توي جيبش باشه. در ضمن تصور بفرماييد زني كه 4 تا بچه داره و از صبح تا شب فقط نشسته خونه و براي رشد اجتماعي و اعتماد به نفس خودش كاري نكرده اگر پدر بچه ها بميره چه جوري بايد گليم خودش و بچه هاشو از آب بيرون بكشه....؟ با مقايسه نوع تفكر و حتي صحبت كردن يه زن كه در اجتماع بوده با زني كه خونه دار بوده به توانمندي بيشتر زن براي تربيت بچه هاش هم مي شه پي برد در نهايت به شما نويسنده محترم پيشنهاد مي كنم دنيا را با نگاهي واقع گرا ديده و سپس نظرات خود را منتشر كنند زيرا ديدن دنيا در حالت ايده ال و سپس نشر نظرات تنها مي تواند مشكلات برخي از خانواده ها را بيشتر كرده و به دست بعضي از آقايون بهانه بدهد