پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از کارهای زشت و حرام از نظر دین مقدس اسلام استمناء کردن است، و این عمل از نظر طب و بهداشت به اندازه ای قبیح و خطرناک است که کتاب های مستقلی در مضرات و نتایج سوء و خطرهای آن تالیف کرده اند. متاسفانه این عمل را سید باب روی غفلت یا جهات دیگر تجویز کرده است، در رساله جواب پاره ی شبهات گوید: «سوال چهارم موضوع استمناء در بیان؟ جواب: استمناء به هیچ وجه مجاز نبوده و بلکه مذمت هم فرموده و اجتناب از آن را خاطرنشان مومنین فرموده اند»[1]، در کتاب بیان فارسی ذکری از این موضوع نیست، ولی در کتاب بیان عربی علی محمد باب می گوید: «و قد عفی عنکم ما تشهدون فی الرویا او انتم بانفسکم عن انفسکم تستنیون، ولکنکم تعرفن قدر ذلک الماء فانه یکن سبب خلق نفس یشهد الله ... از این بیانات مبارکه معلوم می شود که در احتلام  در رویا و در استمناء شخص از خود هیچگونه تکلیف شرعی از غسل و وضوء وارد نیست، ولی می فرماید قدر این آب را باید بدانید.» [2]

جناب مولف در اینجا مقام علمیت و فضل خود را آشکار کرده، و با اینکه عبارت عربی سید باب را که صریح در جواز استمناء است نقل کرده است، می گوید: استمناء به هیچ وجه مجاز نبوده است. و از اینجا معلوم می شود که: مولف به چه کیفیت و چه زیرکی و مهارت و استادی پاسخ سوالات و شبهات را داده است. و ما برای روشن شدن خوانندگان محترم عبارت بالا را ترجمه می کنیم: خداوند بخشیده است از شما آنچه را که در خواب مشاهده می کنید، و آنچه را که شما خودتان از نفس خود استمناء می کنید، ولی قدر این آب را بدانید، زیرا آن وسیله آفرینش انسانی است.

از این عبارت معلوم میشود که سید باب هم مانند مولف محترم در نوشته های خود دقت نکرده و بدون تعقل و فکر و دقت قلم فرسایی کرده و به نام آیات نازله از آسمان آنرا بر مردم عرضه داشته است.

سید باب چون به مضرات و عواقب سوء استمناء آگاه نبوده است، بزرگترین ضرر و تنها خطری که برای استمناء تصور کرده است اینست که در مورد استمناء نطفه تلف شده و آنچه از نطفه انتظار می رود که تکون انسانی است بی اثر می ماند.

باید سید باب متوجه باشد که در مورد احتلام در خواب نیز این اشکال وارد است، و در موردی که زوجین خودداری از انعقاد نطفه می کنند باز همین طور است، و نسبت به جوانانی که از سال بعد از بلوغ ازدواج نکرده اند نیز این محذور موجود است، و نسبت به مردانی که می توانند چند عائله را اداره کنند چنین است، و اشخاصی که بعد از فوت عیالشان ازدواج نمی کنند باز برخورد به اشکال سید باب خواهند کرد، گذشته از اینها، اشکال سید باب درباره اشخاصی صدق می کند که متاهل باشند و اما نسبت به جوانانی که هنوز زن نگرفته اند و نود و نه در صد مبتلایان به استمناء از این افرادند، باید هیچگونه محذور و  اشکالی نداشته باشد. [3]

ضرب المثلی معروف است که می گوید: تو مو بینی و من پیچش مو، علی محمد باب ضرر استمناء را فقط و فقط تلف شدن دانسته، و چون چیز مهمی نبوده و بخاطر اینکه چیز هایی که انسان ها روزانه تلف می کنند بیش از اینهاست، لذا حکم به حلیت آن داده است. اما امروزه ضررهای بسیاری از استمناء توسط دانشمندان نقل شده است و معلوم نیست چرا علی محمد باب که ادعا دارد حجت الهی است به آن ضررها پی نبرده است. اما دین مبین اسلام که بیش از 1400 سال قدمت دارد، ضررها و زشتی اینکار را فهمیده و حکم به حرمت آن فعل داده است.

و در این مواقع است که انسان های زیرک می توانند حق و باطل را تشخیص دهند.

پی نوشت:

1- رساله جواب پاره ی شبهات، صفحه 7

2- بیان عربی، باب عاشر از واحد هشتم

3- محاکمه و بررسی باب و بهاء، جلد 3 صفحه 234 تا 236