پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ طاهری معتقد به «جهان دو قطبی» است و منظور از جهان دو قطبی این است که شبکه شعور کیهانی دارای دو بعد مثبت و منفی یا سفید و سیاه است و برای رسیدن به کمال باید همه این شبکه را تجربه کرد. این پندار شیطانی در نماد عرفان حلقه به شکل دو صورت سیاه و سفید در هم ترسیم شده و در میان یک دایره که نماد کمال است قرار گرفته است. این نظریه جهان دو قطبی زائیده اندیشه‌های عرفان یهود (کابالا) می‌باشد.

همچنین او شیطان را «خالق این جهان دو قطبی» که خیر و شر در آن جاری است، می‌داند. محمدعلی طاهری می‌گوید: «در این جهان دوقطبی، جلوه‌های متعدد و متکثر ابلیس در وجود انسان قرار دارد و شیطان درون او محسوب می‌شود. در حقیقت، وقتی دورنمایی از چرخه جهان دوقطبی را در نظر بگیریم، ابلیس را در مقابل آدم خواهیم یافت و وقتی به جلوه‌های متعدد ابلیس و آدم توجه کنیم، شاهد شیاطین درون در برابر انسان‌ها خواهیم بود.»[1] اما به تصریح قرآن، شیطان دشمن انسان، از جنس جن بوده و بیرون شده از درگاه خداوند متعال است و همچنین او دشمن بیرونی انسان است نه در درون انسان. چرا که خداوند می‌فرماید: «قَالَ فَبِمَآ أَغْوَيْتَنِى لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَٰطَكَ ٱلْمُسْتَقِيمَ* ثُمَّ لَءَاتِيَنَّهُم مِّنۢ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَٰنِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَٰكِرِينَ. [اعراف/16-17] گفت: اکنون که مرا گمراه ساختی، من بر سر راه مستقیم تو، در برابر آنها کمین می کنم! سپس از پیش رو و از پشت سر، و از طرف راست و از طرف چپ آنها، به سراغشان می‌روم؛ و بیشتر آنها را شکرگزار نخواهی یافت!»

وی در ادامه ادعاهای خود می‌گوید اگر او را انتخاب کنند به «خدایی عالم وحدت» می‌رسند و اگر نپذیرند دوباره به چرخۀ جهان دو قطبی در این دنیا می‌آید و سیر را یک‌بار دیگر تجربه می‌کند. این تعریف، تعریف تناسخ است. و تناسخ در اسلام باطل است. محمد علی طاهری در جایی برای سجده نکردن شیطان بر انسان توجیه می‌آورد و از او دفاع می‌کند، وی می‌گوید: «برای به وجود آمدن چرخه‌ی جهان دو قطبی (ملک جاری کننده قانون تضاد)، وجود عامل تضاد ضرورت داشت و برای این‌منظور، ابلیس به فرمان سجده بر آدم اعتنا نکرد و این وظیفه را انجام داد.»[2] و این برخلاف کلام خداوند در قرآن کریم است که می‌فرماید: «وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَٰٓئِكَةِ ٱسْجُدُوا۟ لِءَادَمَ فَسَجَدُوٓا۟ إِلَّآ إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَٱسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلْكَٰفِرِينَ. [بقره/34] و (یاد کن) هنگامی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده و خضوع کنید!» همگی سجده کردند؛ جز ابلیس که سر باز زد، و تکبر ورزید، (و به خاطر نافرمانی و تکبرش) از کافران شد.»

پی‌نوشت:

[1]. موجودات غیرارگانیک، محمد علی طاهری، آمریکا، Create Space،  ص 15.
[2]. همان، ص 14.