اعتقادات
تشیع لندنی از جریان‌های انحرافی و افراطی است که با اقدامات خود سبب کینه توزی و اختلاف میان مسلمانان شده است؛ در صورتی که اهل‌بیت علیهم‌السلام پیوسته مسلمانان را به مهربانی و الفت و همدلی توصیه کرده‌اند.
سید ابوالفضل برقعی با استناد به آیه 18 سوره مبارکه جن و فراز« فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا»، ادعا می‌کند که توسل، دعای غیر الله و شرک است در صورتی که مراد از «دعا» در این آیه، عبادت غیر خداوند است و شیعه هیچ‌گاه این‌چنین اعتقادی نداشته است.
پروژه تشیع لندنی، نقشه همان دشمنان اصلی است؛ توطئه شومی که یک شاخه‌اش در لباس داعش سر برآورده است، شاخه‌ای در هیبت «وهابیت و جاهلیت»؛ حال آنکه امامان معصوم شیعه علیهم‌السلام مظهر عقلانیت و عدالت هستند. تیغ شیعه در برابر جبهه کفار و دشمنان اسلام از نیام بیرون می‌آمد و می‌آید. شیعه انگلیسی تیغ بر روی برادر مسلمان خود می‌کشد و در برابر کفار و مستکبران خضوع می‌کند. شیعه انگلیسی در یک کلام «بی‌خاصیت» است.
مقام معظم رهبری (مدظله)، با رصدی کامل نسبت به جریان افراطی و انحرافی «تشیع لندنی» و واکاوی رفتار مستکبران، به ویژه سیاست تفرقه‌افکنانه انگلیسی‌ها، جریان مورد حمایت آنها را خارج از اسلام دانسته و همگان را از اعمال اختلاف برانگیز برحذر داشتند.
جریان شیرازی و منتسب به جناب صادق شیرازی (تشیع لندنی)، مرحوم سید محمد شیرازی را به عنوان اصلی‌ترین نظریه‌‌پرداز خویش معرفی کرده و از ایشان با عناوینی همچون «الامام المجدد» یاد می‌کنند؛ ولی در نظریه‌پردازی و فعالیت‌هایشان، از نظرات وی عبور کردند.
عده‌ای از افراد شیعه نما و تحت فرمان استکبار، مقارن ایامی که توسط جمهوری اسلامی، هفته وحدت نامیده شده، هفته برائت اعلام کردند. این افراد با استفاده از امکانات دولت‌های غربی و شبکه‌های ماهواره‌ای به نام شیعه، به اختلافات دامن زده و با توهین به اعتقادات اهل سنت و صحابه مورد احترام آنان در این شبکه‌ها، آب به آسیاب دشمن می‌ریزند.
فرقه شیرازی، جریانی سازمان یافته و یک حزب سیاسی است که اهداف سیاسی خاصی را دنبال می‌کند؛ این جریان افراطی که در ظاهر، اولویت خود را مبارزه با اهل سنت و اسلام سنی قرار داده است، در واقع بازیچه دست استعمارگران برای تفرقه‌اندازی است. آنان با جبهه کفر تعامل خوبی داشته و عملاً شعار مبارزه با استکبار و استعمار را قبول ندارند.
موافقان قمه زنی برای اینکه آن را از مصادیق عزاداری به‌حساب آورند، به چند روایت ازجمله فرازی از زیارت ناحیه مقدسه، استناد می‌کنند؛ درحالی‌که آن عبارات امام زمان(عج)، کنایه از شدّت ناراحتی و غم و اندوه امام است، نه اینکه معنای حقیقی آن اراده شده باشد.
طرفداران قمه‌زنی مدعی هستند که قمه‌زنی از مصادیق جزع و عزاداری برای اهل‌بیت(ع) است؛ در حالی‌که برای تعیین مصداق عزاداری باید به شرع، عقل یا عرف مراجعه کرد و در مورد قمه‌زنی باید گفت که هیچ دلیل شرعی وجود ندارد که بتوان قمه‌زنی یا اعمال شبیه به آن را به منزله عزاداری و جزع برشمرد.
جریان افراطی و انحرافی «تشیع انگلیسی» با بی‌توجهی نسبت به آیات و روایاتی که در زمینه مناسبات سیاسی، اقتصادی و تعلیم‌وتربیت وارد شده است، دین اسلام را، دینی حداقلی و ناقص ارائه می‌دهد؛ دینی که در بعد سیاسی-اجتماعی دچار نقص بوده و امر سیاست را به خود مردم واگذار کرده و در این زمینه ورودی نکرده است.
در آیات قرآن کریم به صراحت مسئله تقیه مطرح شده و به آن مشروعیت داده شده است؛ اما فعالان و مبلغان جریان افراطی تشیع لندنی، در توجیه فعالیت‌های تفرقه افکنانه خود، منکر اصل تقیه در زمان حاضر شده و معتقدند در زمان معاصر، حکم تقیه لغو شده و تقیه در زمان غیبت جایز نیست.
تشیع لندنی به مانند جریان انجمن حجتیه که تشکیل حکومت در زمان غیبت را بدعت می‌داند، دارای تفکر جدایی دین از سیاست است. رهبران این جریان افراطی برای دیدگاه خود، استناداتی روایی نقل می‌کنند، در حالی‌که در سند برخی از این روایات، افراد ضعیف و دروغگو هستند و دلالت اخبار آنان با دیگر روایات، در تناقض است.
جریان شیعه انگلیسی بر پایه مبانی و تفکراتی شکل گرفته که با دقت و بررسی در اندیشه‌های شخصیت‌های مهم آن، نوع استدلال‌های آنها قابل برداشت و استخراج است؛ از مهم‌ترین رویکردها و مبانی فکری این جریان عبارت است از مطلق گرایی و انحصار گرایی در دین و اظهار اعتقاد به جدایی دین از سیاست بر خلاف عمل.
مقام معظم رهبری فرمود: «امروز، هم در بین اهل سنّت، هم در بین شیعه، دست‌هایی در کار است برای اینکه این‌ها را از هم جدا کند؛ همه این دست‌ها ... می‌رسد به مراکز جاسوسی و اطّلاعاتی دشمنان اسلام.» این سرویس‌ها شبانه روز فعالیت می‌کنند و فهمیده‌اند که بیداری اسلامی به وجود آمده است؛ بنابراین برای مقابله با این قیام‌های مردمی، همه این مسیرها را به طرف فتنه منحرف کردند.