پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و ایجاد موج عدالت خواهی در جهان، مستکبران شکست خورده، گزینه‌های مختلفی را از سنخ، جنگ، سرکوب و مبارزه سخت افزاری امتحان کردند؛ اما با ناکارآمدی این حیله‌ها و دشمنی‌‌‌ها طرح جنگ را عوض کرده و به جنگ نرم روی آوردند؛ از این رو با گسترش اسلام در جهان به ویژه در اروپا، استعمارگران غربی برای مبارزه با صدور انقلاب و الگوبرداری از آن و به خاطر ترس از حقیقت طلبی و مسلمان شدن درصد زیادی از مردم آزادی خواه جهان، نقشه‌های جدیدی را طراحی کردند تا پروژه اسلام هراسی و انقلاب گریزی را کلید بزنند؛ لذا برای نابود کردن اسلام انقلابی ناب محمدی (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، قیچی دو لبه‌ای را (با نام‌های تشیع لندنی و اسلام آمریکایی (وهابیت)) طراحی کردند و از حربه تضعیف و مقابله دین با دین استفاده کردند.

قدرت‌های استکباری و استعماری که از مخالفان اصل اسلام هستند، در دو جبهه به ظاهر رو در رو افرادی از چهره‌های شاخص اسلامی را جاسازی کردند تا از این طریق پروژه تفرقه افکنی را کلید بزنند؛ در یک‌سو شیعیان تندرو و افراطی و در سوی دیگر، سنی مذهبان افراط گرا و تکفیری را قرار داده تا با تبلیغات رسانه‌ای و به ظاهر مبارزه دینی و اعتقادی، جنگ زرگری به راه انداخته و با آتش افروزی دینی میان شیعه و اهل سنت، مقدمات یک جنگ تمام عیار بین مسلمانان را فراهم آورند و از این طریق پدیده بیداری اسلامی را به پرتگاه نابودی بکشانند.

مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) می‌فرمایند: «امروز، هم در بین اهل سنّت، هم در بین شیعه، دست‌هایی در کار است برای این‌که این‌ها را از هم جدا کند؛ همه این دست‌ها هم اگر جستجو کردید، می‌رسد به مراکز جاسوسی و اطّلاعاتی دشمنان اسلام.»[1]
این تحلیل را سید مقاومت، سید حسن نصرالله نیز چنین بیان کرده است: «آنچه اتفاق می‌افتاد تصادفی نیست، بلکه کشورها و سرویس‌های جاسوسی و مراکز مطالعاتی‌ای وجود دارند که شبانه روز فعالیت می‌کنند؛ آن‌ها فهمیده‌اند که بیداری اسلامی به وجود آمده است و امت اسلامی و ملت‌های مسلمان بیدار شده و به پا خاسته‌اند و دشمنان اسلام به خوبی فهمیده‌اند. این ملت‌های مسلمان، مواضع روشنی در برابر سلطه طلبی آمریکا و سایر قدرت‌های استعمارگر اتخاذ کرده‌اند و موضع روشن و قاطعی در پیش گرفته‌اند.
آن‌ها وقتی پیروزی‌های مقاومت را برابر اسرائیل دیدند، فهمیدند که باید اختلاف بین این امت به وجود بیاورند و هیچ راهی برای مقابله با این قیام مردمی در کشورهای اسلامی و به ویژه کشورهای عربی ندارند؛ به جز این‌که همه این مسیرها را به طرف فتنه منحرف کنند و اختلاف بیندازند و برای پروژه‌های استکباری آن‌ها هیچ چیز بهتر از این نیست که این نبرد را از عرصه واقعی و درست خود به عرصه‌های دیگر مانند جریان‌های تکفیر و غلو منتقل کنند.»[2]

از این رو می‌توان گفت که ایجاد تشیع انگلیسی و وهابیت و سایر جریان‌های افراطی برای انحراف جریان بیداری و وحدت اسلامی بوده و به هدف مقابله با فراهم آمدن مقدمات تمدن نوین اسلامی است.

پی‌نوشت:
[1]. بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان بیست و هشتمین کنفرانس بین‌المللى وحدت اسلامى‌، 19 دی 1393.
[2]. محمدعلی افضلی، محمدعلی مومنی ها، غلو و افراط گرایی در جریان شیعه انگلیسی، ص105، انتشارات دانشگاه جامع امام حسین (ع).