شبه معنویت های غربی
آموزه‌های اکنکار به جای ارتباط صحیح انسان با خدا، ارتباط انسان با رهبر فرقه و آیین را مطرح نموده است. و احکامی دارد که پیروانش ملزم به انجام آن هستند، این نوع تمرین‌ها که با نیت کنار زدن شریعت و دستور العمل‌های الهی و با نگرش اومانیستی به کار برده می‌شود در اباحی‌گری جوانان و فاصله گرفتن آنها از تکالیف دینی نقش زیادی را ایفا می‌کند.
در عرفان‌هاى جديد به جاى پيامبران، عارف نماهاى عصرجديد قرار دارند و به جاى «منجى» و «موعود»، امورى مثل «جن‌گیر»، «جادوگر»، معرفى می‌شوند. از افول معنويت حقيقى و ظهور «معنویت‌های پفكى» در عصر جديد، همين بس كه پائولو كوئيلو كه آثارش به بيش از ۵۰ زبان ترجمه شده، دو كتاب مستقل در باب جادوگرى دارد و خود را به ناحق در حوزه معنويت و عرفان جا زده است.
پيروان و حاميان اكنكار، آيين خود را طريقى عرفانى براى جويندگان و عارفان حقيقى پروردگار مى‌دانند، كه حتى مى‌توان از آن به عنوان علمى كاملا دقيق براى يافتن ذات برتر در كائنات ياد كرد. اكنكار مدعى است كه آیین اک نزديك‌ترين مسير به سوى خداوند است و مدعى است كه ماهانتا (استاد زنده اكنكار) توسط سوگماد (خداوند) انتخاب مى‌شود.
وین‌دایر جزء کسانی است که تقریباً همه‌ی کتاب‌هایش در ایران ترجمه شده است. نگاهی که وین‌دایر به رسولان الهی دارد، شاهد این مدعا است که وی هدایت انسان و کل بشریت را در پیروی از ندای درون می‌داند و ناخداگاه پیامبران بیرونی را کنار می‌زند. حتی خدایی که وی معرفی می‌کند در خدمت بشر است نه بشر در خدمت اطاعت الهی.
عرفان روان‌شناختی، یکی از عرفان‌های نوظهور است که در آن افراد را به شادی، مثبت اندیشی، جادوی فکر و قدرت درون دعوت می‌کند. هدف از این روش ساختن دنیای خود با کمک فکر است. که در واقع با این روش انسان خالق آینده‌ی خود می‌باشد به این ترتیب که خدا نقشی در ساختن آینده‌ی بشر ندارد و تنها انسان است که با قدرت فکر و آرزوی خود زندگی را می‌سازد.
اهانت به اديان الهى به عنوان آزادى بيان در اعمال و سخنان این فرقه ترويج و تبليغ مى‌شود. امروز گروههاى شيطانپرستی عملاً پرچم جنگ با خدا را برافراشتهاند. گذشته از اعتقادات، اعمال و سنبلها، شيطانپرستان ظاهرى متفاوت با ديگران دارند كه مى‌توان آنها را حتى از جمع تشخيص داد. این فرقه توانست با کمک سینما در تمام نقاط دنیا نشر پیدا کند.
با نگرش محتوايى به مضامين كتابهاى مقدس آیین مسیحیت، روشن مىگردد كه دچار تحريف گشتهاند چرا كه اگر كتاب مقدس دچار زياده و نقصان و تغيير در لفظ و مفاهيم نبود، هيچ گاه مطالب متناقض و معارف، خردستيز نداشت. سینمای غرب دست به ترویج این عرفان کرده است. ولی آنچه مشخص است، عرفانی که از این آیین سرچشمه بگیرد، اعتباری ندارد.
«اپوس دئی» فرقه‌ای است مربوط به مسیحیت كه ریاضت و شکنجه‌ی بدنی و تزکیه‌ی نفس را در قالب عبادات خودآزارانه و تحقیر جسمانی انجام می‌دهد و اين اعمال را در راستای رستگاری و آمرزش روح می‌داند. در این بین سینما و تلویزیون با قدرت نفوذ و جذب خود در راه ترویج این فرقه بر آمده است؛ که این فرقه به نوعی بر گرفته از ادیان هندی می‌باشد.
پيامبران آمدند تا قدرت فكرى بشر را تقويت كنند و با هر گونه خرافات و با هر رنگ آن- حتى اگر به پيشرفت اهدافشان كمك كند- سرسختانه مبارزه كنند. براساس برخى از آيات قرآنى كه بعضى دين پژوهى‌ها نيز آن را تأييد مي‌كند بشر ابتدا يكتا پرست بوده و پرستش بت و غیره انحراف‌هايى است كه توسط معنویت‌های نوظهور به تدريج به وجود آمده است.
تفكر و انديشيدن هميشه مقدمه درست انجام دادن و انجام گرفتن بوده است و مراد از تفکر‌گریزی، تأمل و تدبر درباره‌ی عاقبت انسان است. اینکه در واقع، آدمی از کجا آمده است؟ آیا ممکن است در این دنیا وظایفی داشته باشد و سرانجام به کجا خواهد رفت؟ و آن هدفی است که عرفان‌های نوظهور به شدت با این‌گونه افکار مقابله می‌کنند.
یکی از مبانی اعتقادی آیین تولتک، اصل رنج آدمی است که ریشه در اندیشه‌های بودا دارد. اما رنج تنها ویژگی انسان نیست و آدمی دارای ویژگی‌ها و حالت‌های گوناگونی است که یکی از آنها رنج و الم است. حتی بیان قرآن نشان می‌دهد که در میان ویژگی‌های انسان، رنج چندان درشت و بزرگ نیست و بعضی حالات دیگر در انسان جایگاه و اهمیت بیشتری دارد، مثل حریص بودن...
از دیدگاه تولتک‌ها زندگی یک رؤیا است. دیدگاه مزبور نوعی ایدآلیسم است و می‌دانیم که ایدآلیسم نوعی از شکاکیت است؛ و ادعای شکاکیت نادرست است. بر این اساس می‌توان گفت انسان می‌تواند واقعیت را آن‌گونه که هست دریافت کند و تصویری درست از واقعیات در ذهن داشته باشد. لذا تصویری که ما از دنیا و واقعیت داریم ساخته ذهن انسان نیست و حقایق اموری پنداشته و موهوم و به تعبیری رؤیای بشر نیست.
آنچه قانون جذب روى آن تكيه می‌کند «آفرينندگى ذهن و قدرت خدا گونه‌ی تفكر» است. به‌راستی نقش خالق هستى در فرآيند نقش‌آفرینی ذهن چيست؟ عمل ذهن و عکس‌العمل كائنات چه نسبتى با مبدأ آفرينش دارد؟ آيا خالق ذهن، ذهن را در فرآيند تصرف به حال خود رها كرده يا اين كه لحظه به لحظه ذهن اين توانايى را از مبدأ آن دريافت می‌کند؟
در رابطه با محور اساسی عرفان تولتک باید گفت که بعضی از آنها در دین اسلام هم مطرح است. اما به‌صورت جدی‌تر، پرحجم‌تر و عقلانی‌تر از آن؛ عرفان تولتک بیش از آنکه عرفان باشد، یک سلسله گزاره‌های اخلاقی است که بعضی از آنها ناقص یا نادرست است. البته جز این هم توقع و انتظاری نیست. پرواضح است که این‌گونه آموزه‌ها هرگز نمی‌تواند مبنای هدایت و راهنمایی باشد.