شبه معنویت های غربی
وین دایر جزء نویسنده‌های معنویت‌گراست که کتاب‌های وی، با تیراژ بالا در ایران منتشر شد. نکته‌ای که باید در مورد اندیشه‌های وین‌دایر مورد توجه قرار داد این است که اندیشه‌های وين داير به‌رغم نقاط قوتی كه دارد؛ ادامه‌ی همان معنویت‌های دین‌ستیز در دنيای امروز است كه از پيش خود ، نسخه‌های سعادت ابدی و سلامت روانی را به بشر سرگردان امروز عرضه می‌کنند.
فلورانس اسکاول شین نویسنده‌ای امریکایی بود، وی با عنوان شفا بخشی برای مردم سخنرانی می‌کرد. در کتاب‌هایش در چندین بخش در مورد ظلم پذیری سخنان به میان آورده است. سؤالی که مطرح است این است که آیا هیچ عاقلی می‌پذیرد در مقابل یک انسان تجاوز‌کار و ظالم با مهربانی رفتار کند و هرچه خواست، تقدیم کند؟
ابهام گویی موضوعی است که پائولو کوئلیو در داستان‌هایش از آن استفاده می‌کند. وی با مطرح کردن «افسانه‌ی شخصی» رضایت خداوند و سعادت را در تحقق آرزوها قلمداد می‌کند. سؤالی که مطرح است، این است که چه دليلی وجود دارد با تحقق رؤیاهای کودکی، خداوند از انسان راضی شود و وصول به رتبه «شهود و اشراق» حاصل شود؟
جان گری یکی از برجسته‌ترین سخنرانان در حوزه ارتباطات اثربخش، روابط کاری و نویسنده کتاب معروف مردان مریخی، زنان ونوسی است. سؤال؛ جان گری که پس از دو طلاق با زن سوم خود زندگی می‌کند. چگونه می‌تواند نظریه‌پرداز زندگی ما برای بهتر شدن باشد؟
جوئل استین یکی از سخنرانان و نویسندگان انگیزشی است که فعالیت خود را در راستای ترویج افکار و اصول تفکر نوین قرار داده است. وی که کشیش مسیحی است مورد هجمه انتقاد دیگر کشیشان مسیحی به دلیل ترویج این نظام باوری قرار گرفته است.
آموزه‌های انحرافی قانون جذب، مخدری فکری است که مردم را در اوهام و آرزوها فرومی‌برد، تا مدعیان دروغین، با آسودگی تمام هستی مردم را به تاراج برند و آن‌ها را از لحاظ اعتقادی به جاده گمراهی هدایت کنند تا دیگر هیچ نیرویی برای مقابله با ظلم و ستم در جهان باقی نماند.
یکی از مکاتبی که عرفان‌های نوظهور از آن به شدت تأثیر پذیرفته اند، مکتب لیبرالیسم است. راه‌آورد این جریان، آزادی، بی‌بندباری، مادی‌گرایی و دین‌گریزی است، که به نام انسان‌محوری به مخاطبین خود القاء می‌کند؛ سرکردگان عرفان‌های نوظهور با این ویژگی‌ها به دنبال جذب حداکثری مخاطبین شده‌اند.
مکاتب و مذاهب گوناگون کوشیده‌اند تا با تحلیل چیستی انسان و مبداء و غایت او، به پرسش اساسی وجودی خود پاسخ دهند. ازاین‌رو مسیحیت نیز از این وادی دور نماند، ولی عرفان مسیحی، عرفانی است‌که در آن به الوهیت عیسی(علیه‌السلام) و اتحاد در تثلیث معتقد است. واین باعث نزول جایگاه خداوند است که با توحید سازگار نمی‌باشد.
در آمریکای میانه با توجه به کثرت قبایل سرخپوستی، تفکرات انحرافی و خرافه این قبایل به مرور زمان توسط افراد خاص ترویج شد و این افراد ادعا می‌کردند آموزه‌های آن‌ها منجر به پیشرفت روحی و جسمی می‌شود و این ادعا در حالی بیان می‌شد که تناقضات زیادی در تعالیم این افراد دیده می‌شد.
دیپاک چوپرا انسان را برای رسیدن آگاهی مطلق، دعوت به سکوت می‌کند، سکوتی که بدون تفکر است. وی برای شروع سکوت می‌گوید: «تمرین سکوت یعنی‌این‌که با خود عهد ببندید مدت زمان معینی فقط باشید.» اما در اندیشه اسلامی اگر کلام و سکوت را در محیطی بدون آفت بسنجیم؛ این کلام است که برتری دارد. همچنین از نظر اسلام سکوت مطلق، کار قابل مدحی نیست؛ زیرا اسلام دعوت به تامل و فکر کردن می‌کند.
در عرفان نوظهور اکنکار خدا همانند یک انسان عمل می‌کند و ویژگی انسان تربیت شده‌ای را دارد که تنها اشخاصی را هدایت می‌کند که وارد حلقه پذیرش او شده‌اند. این خدای جسمانی هر چند وقت یک‌بار به زمین می‌آید تا به بررسی حوادث زمینی بپردازد. این دیدگاه باعث شده افرادی که جذب آن‌ها می‌شوند از لحاظ بحث توحید دچار انحراف شدیدی شوند.
دعوت به خدای درون وجه مشترک در شبه‌جنبش‌های معنوی است. برایان تریسی می‌گوید: «هم‌اکنون، در وجودتان قدرت‌های ذهنی و معنوی شگرفی دارید که با فعال‌کردن آن‌ها می‌توانید همه مشکلات را حل کنید و به همه‌ی اهداف‌تان برسید... این قدرت عظیم، در دوره‌های متفاوت، با نام‌های مختلفی خوانده شده است. فقط باید به هنگام بروز مشکل به این نیرو توکل کنید و این نیرو نیز به شما کمک خواهد کرد.»
یکی از معیارهای شناخت ادیان الهی و جنبش‌های نوظهور تفاوت خاستگاه آن‌هاست و این موضوع از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا روح انسان همواره افقی فراتر و عرصه‌ای فراخ‌تر را می‌جويد و محتاج سيری معنوی است كه به عالمی واقعی و البته غيرمادی برسد.
در عصر حاضر افراد زيادى ادعاى دروغين معنويت و عرفان سرداده‌اند و انسان‌هاى زيادى را فريب داده‌اند. انسان‌ها به سبب فاصله گرفتن از خدا، دچار خلأ معنوى شده‌اند و اين مدعيان دروغين از اين خلأ درونى سوء استفاده كرده، خود را مأمنى براى تخليه و پاسخ به اين احساسِ حقيقى درونى مى‌دانند.