بهائیان ادعا دارند که آیه 77 سوره اسراء، پیرامون سنّت الهی در ارسال پیامبران است. پس به دلیل تناسب بین آیات، آیه 78 این سوره هم که مربوط به احکام و نماز هست و ابجد دو حرفش، با سال ظهور باب هماهنگ درمی‌آید، پیش‌بینی به نسخ اسلام و ظهور بابیت است. این درحالی است که تناسب بین آیات، امری ضروری نیست و بهائیت تأویل را قبول ندارد.

بهائیان غیبت را به معنای عدم حضور و روایتی که بر شروع دوران غیبت از سال 260 قمری دارد را به آغاز انفصال بین دو امام تعبیر می‌کنند. این درحالی است که غیبت، به معنای غایب بودن شخص موجود است و کسی که وجود ندارد، امکان غیبت هم ندارد؛ به علاوه، در متن کامل حدیث مورد استناد بهائیان، اشاره به حضور حضرت مهدی (ع) از سال 260 شده است.

بهائیان مدعی هستند که بر اساس روایات، تمام یاران مهدی موعود (ع) جوان هستند و چون تمام یاران علی‌محمد شیرازی جوان بودند، پس او مهدی موعود است؛ این در حالی است که به اعتراف منابع بهائی، یاران علی‌محمد شیرازی، متشکل از پیر و جوان بوده‌اند. همچنین بر اساس روایت، غیرجوان‌ها هم در قیام مهدی موعود (ع) حضور خواهند داشت.

بهائیان خروج یاران علی‌محمد شیرازی از خراسان و شورش در مازندران را به خروج یاران حضرت مهدی (ع) تشبیه می‌کنند. این در حالی است که تعداد 313 یار برای علی‌محمد شیرازی یک ادعای ثابت نشده است. همچنین بر اساس روایات، 313 یاور حضرت مهدی (ع) از «مکه» به همراه حضرت خروج خواهند کرد. علاوه بر آن، یاران باب به جای عدالت‌ گستری، قاتل مظلومان بوده‌اند!

بهائیان برای توجیه انحصار حضور ایرانی‌ها در شورش «علی‌محمد شیرازی» به عنوان مدعی مهدویت بهائیت، به روایتی استناد می‌کنند که عرب‌ها در قیام حضرت مهدی (ع) حضور نخواهند داشت. این درحالی است که در کتاب مورد استناد بهائیان، حديثى ديگر آمده كه نجيبانى از مناطق عربی، در زمره ياران حضرت هستند؛ حل اختلاف بین این دو دسته روایات، به این صورت است که مشارکت مردم عرب در قیام حضرت مهدی (ع) کم‌رنگ است، نه منتفی!

نویسنده بهائی تلاش کرده تا بی‌عفتی «قرة‌العین» را توجیه و حتی آن را به پوشش حضرت فاطمه (س) در قیامت تشبیه کند؛ اما با نگاهی به آیات، به تفسیر اشتباه بهائیت از قیامت موعود اسلام و با تأملی در روایات، به پوشش و پوشیدگی بی‌نظیر حضرت فاطمه (س) در روز قیامت و بطلان توجیه بی‌حیایی قرة‌العین بابی پی می‌بریم.