پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در یکی از کانال‌های تبلیغی بهائیت، در پاسخ به اینکه «چرا بهائيان معتقدند که حضرت باب، امام زمان هستند؟»، به بیان دلایلی پرداخته شد. یکی از دلایل بهائیان که بر اساس آن علی‌محمد شیرازی مهدی موعود معرفی می‌شود، مسئله غیبت حضرت مهدی علیه‌السلام است.

علی‌محمد شیرازی در سال 1235 ق متولد شد و تا سال 1266 ق که از دنیا رفت، غیبتی نداشت. از این‌رو بهائیان، برای آنکه روایات غیبت امام زمان علیه‌السلام را بر علی‌محمد شیرازی تطبیق دهند، مدعی می‌شوند که آنچه در مورد انبیای گذشته رُخ داده، در مورد امام زمان نیز رُخ می‌دهد و لذا علی‌محمد باب، غیبت باطنی داشته است.

مبلّغ‌های بهائیت در این خصوص می‌گویند: «وجه غيبت حضرت مهدى عليه‌السلام را مي‌توان استمرار همان سّنت حكيمانه‌اى دانست كه در ادوار گذشته تاريخ، به غيبت معنوي و نه مادي بسيارى از انبياء و اولياء انجاميده است».[1]

مبلّغ‌های بهائی در ادامه، به روایتی از امام صادق عليه‌السلام استناد می‌کنند که ایشان می‌فرمایند: «به درستی که آنچه از سنّت‌های انبيای گذشته در مورد غيبت‌هاشان به وقوع پيوسته، مو به مو درباره قائم ما اهل بيت رُخ خواهد داد».[2]

اما در پاسخ به استدلال بهائیان می‌گوییم:

اول: شيخ صدوق در بخشى از كتاب مورد استناد بهائیان، به نقل رواياتى مى‌پردازد كه درباره غيبت بعضى از انبياء و اوصياء (مثل حضرت نوح، ادریس، ابراهیم، یوسف، عیسی و خضر علیهم‌السلام) سخن به میان آمده است. بهائیان این‌گونه نتیجه می‌گیرند که معناى غيبت اين نيست كه مطلقا كسى شخص غايب را نبيند، بلكه معنايش اين است كه او را نشناسند.

اما حقیقت آنست که چه در مورد معنای غیبت امام زمان علیه‌السلام به غیبت شخص،[3] چه غیبت شخصیت [4] و چه هردو قائل باشیم، باز هم عنوان غیبت، قائل انطباق بر علی‌محمد شیرازی نیست. چرا که او نه از دیدگان مردم پنهان بود و نه نسب و شخصیتش بر کسی پوشیده بود. آری؛ اگر روایات می‌فرمود که مهدی موعود علیه‌السلام پس از ظهور خود هم تقیه خواهد کرد و عقایدش را پنهان خواهد نمود و پیروانش را به گمراهی خواهد انداخت، در این صورت شاید قابل انطباق بر علی‌محمد شیرازی می‌بود.

دوم: آنچه از ظاهر روایات مربوط به غیبت روشن است، آنست که حضرت مهدی علیه‌السلام پس از میلادشان، از میان مردم غائب می‌شوند. این در حالیست که علی‌محمد شیرازی هیچ غیبتی در زمان حیات خود نداشته و بر اساس متون بهائی هم تأویل غیبت، به غیبت باطنی و... پذیرفته نیست. چرا که پیشوایان بهائیت، از تأویل نصوص الهی و کلام دینی به شدّت نهی کرده‌اند.[5]

سوم: در ادامه روایت مورد استناد بهائیان، امام صادق علیه‌السلام، مهدی موعود را پنجمین نسل از فرزندِشان امام کاظم علیه‌السلام معرفی می‌فرمایند. سپس از غیبت طولانی برای ایشان سخن می‌گویند و از فتح شرق و غرب توسط ایشان و یکتاپرست کردن تمام مردم خبر می‌دهند.[6]

آیا این نشانه‌ها با علی‌محمد شیرازی فرزند میرزارضا بزاز که حدود چهل نسل با آخرین امام فاصله دارد، غیبتی نداشته و نه تنها شرق و غرب را فتح نکرد، بلکه حتی توان نجات خود از زندان را نداشت و جای رفع شِرک، خود مروج شِرک بوده، تطبیق دارد؟

آری؛ روایات مرتبط با غیبت امام عصر علیه‌السلام نه تنها دلیلی بر حقانیت علی‌محمد شیرازی نیستند، بلکه خود از بزرگترین موانع در اثبات مهدویت او به شمار می‌روند.

پی‌نوشت:
[1]. به نقل از کانال‌های تبلیغی تشکیلات بهائیت.
[2]. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، تهران: اسلامیه، 1395 ق، ج 2، ص 345.
[3]. دیده نشدن جسم با تصرف در دیدگان مردم به قدرت الهی: در روایات متعددی به این موضوع اشاره شده است.
[4]. پنهان بودن عنوان یا غیبت شخصیت: حضرت در بین مردم عمر خود را سپری می‌کند، مردم هم او را می‌‌بینند، اما نمی‌شناسند. چنانچه در روایاتی که بیانگر شباهت امام زمان و حضرت یوسف (ع) است مطرح شده است.
[5]. ر.ک: اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه الکترونیکی، ص 340 ـ 341.
[6]. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، تهران: اسلامیه، 1395 ق، ج 2، ص 345.