بهائیت و صهیونیست، بر خلاف ادیان الهی که پیروی از آن‌ها به وسیله باور قلبی و اقرار زبانی ممکن است، از ساختار تشکیلاتی و سازمانی بهره می‌برند. این دو جریان به وسیله راهکار مشابه، در کشورهای مختلف نفوذ کرده تا در زمان مقتضی، به ملّت‌ها حکمرانی کنند..

.فریبا کمال آبادی از رهبران سابق تشکیلات بهائیت در ایران، مدعی شد که بازداشت والدین بهائی، مصداق شکنجه کودک است! اما خانم کمال آبادی، جای اینکه برای فرزند زندانیان بهائی اشک تمساح بریزید، بهتر نیست والدینشان را به قانون‌شکنی و تقابل با حکومت فرا نخوانید؟ خانم کمال آبادی، اگر بازداشت والدین مصداق شکنجه کودک است، پس سوختن با بمب‌های ممنوعه و قطع آب و برق و غذا مصداق چیست؟

یکی از نشانه‌های هماهنگی و همدستی رهبران بهائیت با صهیونیست‌ها در اشغال فلسطین، تلاش برای کوچاندن اختیاری مردم فلسطین از سرزمین مادری‌شان، با تبلیغات منفی علیه این منطقه و یا دعوت به سکوت در مقابل توسعه‌طلبی یهودی‌ها بود.

آقای علوی بروجردی در یکی از مصاحبه‌هایشان سخنانی در حمایت از حقوق بهائیان گفتند. برخی هم حمایت ایشان از حقوق انسان‌ها فارغ از عقایدشان را به پشتیبانی از بهائیت تعبیر کرده و به ایشان تاختند. اما حقیقت آنست که هیچ قانون و سابقه‌ای بر مجازات بهائیان بخاطر عقایدشان وجود ندارد تا آقای بروجردی با سخنان دووجهی، موجب ناراحتی دوستان و خشنودی دشمنان شوند.

پس از تهاجم رژیم پهلوی به مدرسه‌ی فیضیه و طالبیه در قم و تبریز و سخنرانی و بازداشت امام خمینی (ره)؛ قیام 15 خرداد 1342، بر علیه رژیم پهلوی شکل گرفت. رژیم شاه برای تسلط بر اوضاع، حدود 5000 نفر از مردم معترض را به خاک و خون کشید. اما جالب آن‌که تشکیلات بهائیت در اقدامی بی‌شرمانه، به ستایش سرکوب‌گران وحشی رژیم، برای کشتار مردم پرداخت!

نشریه «به سوی جهانی بهتر» که از سوی مرکز بهائیت در اسرائیل تهیه و میان نمایندگان جامعه بهائی منتشر شد، به دنبال الگودهی برای توسعه همه‌جانبه اجتماعی و اقتصادی بهائیت است. تشکیلات بهائیت به دنبال آن است تا به اسم خدمات اجتماعی، پروژه زوال فرهنگی ملّت‌ها را پی گیرد و توسعه‌ طلبی خود را تا رسیدن به مرحله برپایی حکومت بهائیت در عرصه گیتی دنبال کند.