پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به دنبال تهاجم وحشیانه‌ی عمّال رژیم شاه به مدرسه‌ی فیضیه (2/1/1342) و سپس مدرسه‌ی طالبیه‌ی تبریز؛ امام خمینی (ره) نطق معروف خود را در 13 خرداد 1342 در محکومیت رژیم شاه ایراد نموده که در نهایت به بازداشت ایشان انجامید.(تاریخ ایران پس از اسلام، ص 806)

بدین سان قیام 15 خرداد شکل گرفت و رژیم پهلوی با کشتار وحشیانه‌ی حدود 5000 نفر، بر اوضاع مسلّط شد. پس از این جنایت هولناک، بهائیت به ستایش سرکوب‌گران وحشی رژیم شاه، پرداخت.(همان، ص 807) و در روز 20 خرداد 1342، محفل ملّی بهائیان، با ارسال نامه‌ای تشویق‌آمیز به تیمسار خسروانی، قیام مردم ایران را به «تجاوز اراذل و اوباش و رجاله» و «سوء عمل جهلای معروف به علم» تعبیر و از زحمات تیمسار در سرکوب مردم، این‌گونه قدردانی و تشکر نمود: «تاریخ امر بهائی، آن جناب را در ردیف همان چهره‌های درخشان و نگهبان مدنیت عالم انسانی ثبت و ضبط خواهد نمود».(نهضت امام خمینی، ج 1، ص 1516)
پی‌نوشت:
اقبال آشتیانی، تاریخ ایران پس از اسلام، بی‌جا: نشر نامک، 1383.
روحانی، نهضت امام خمینی، تهران: چاپ 15، 1381، نامه‌ی محفل بهائی به خسروانی، مورخ: 20/3/42، به شماره‌ی ثبت امری 123/خ.