اعتقادات
برتر دانستن بینایی خداوند در مقایسه با دجال که فقط با یک چشم قادر بر بینایی است و از دیدن با دو چشم به جهت کوری محروم است در واقع قائل شدن با جسمانیت خداوند است.
بخاری در کتاب خود که مورد قبول وهابیت می‌باشد روایاتی را آورده که در زمره اسرائیلیات بوده و به جسمانیت خداوند اشعار دارد.
تشبیه خداوند متعال به مخلوقات و جسم دانستن خداوند، از شاخصه‌های مهم فکری و اعتقادی وهابیت است که در آثار احمد بن حنبل مشهود بوده و به تبع وی وهابیان به ترویج آن پرداخته‌اند لذا به وهابیان، مجسّمه و مشبّهه اطلاق شده است. وهابیان معتقدند صفاتی را که در روایات پیامبر اکرم در مورد خداوند وارد شده است، می‌توان به خداوند نسبت داد.
وهابیان، مسلمانان جهان به خصوص شیعیان را به بهانه متوسل شدن به پیامبر الهی، ائمه و صالحان، به شرک متهم کرده و آنان را تکفیر نموده و خون و مال آنان را هدر می‌دانند. ابن‌تیمیه حرّانی رفتن به کنار قبور پیامبران و صالحان و مطرح کردن حاجات و خواسته‌ها و متوسل شدن به آنان و درخواست کمک و یاری از آنان را از مصادبق بارز شرک می‌داند.
وهابیان، مسلمانان جهان به خصوص شیعیان را به بهانه متوسل شدن به پیامبر الهی، ائمه و صالحان، به شرک متهم کرده و آنان را تکفیر نموده و خون و مال آنان را هدر می‌دانند. ابن‌تیمیه حرّانی رفتن به کنار قبور پیامبران و صالحان و مطرح کردن حاجات و خواسته‌ها و متوسل شدن به آنان و درخواست کمک و یاری از آنان را از مصادبق بارز شرک می‌داند.
قائلان به جسمانیت خداوند، با بیان روایتی از پیامبر (ص) انداختن آب دهان و بینی را در جلوی نمازگزار مکروه دانستند و علت آن را حضور خداوند در مقابل نمازگزار بیان نمودند
عده‌ای نابخرد که می‌توان آنها را از جمله قائلان به جسمانیت خداوند به حساب آورد معتقدند خداوند با الاغ خود هر شب بر پشت بام مساجد فرود می‌آید!
عبدالعزیز بن باز مفتی اعظم وهابیت است. وی صراحتا همه مسلمانان از اشعری، معتزله، صوفی و شیعه را کافر می داند. از دیدگاه وهابیت فقط پیروان محمد بن عبدالوهاب مسلمان هستند.
شیعیان به اتهام غلو در حق امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و سایر ائمه (علیهم السّلام) از زیارت مرقد شریف حضرت علی (علیه السّلام) محروم می‌شوند. قبر شریف امام حسین (علیه السّلام) نیز به همین بهانه تخریب می‌شود. این در حالی است که علمای اهل‌سنت با غلو و جعل احادیث در حق معاویه چهره وی را موجه جلوه داده‌اند.
یکی از بارزترین عملکردهای وهابیت، متهم کردن مسلمانان به کفر و شرک و تکفیر آنان است. از باب نمونه: ابن‌تیمیه حنبلی رسما اعلام کرد: هرکس کنار قبر پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) یا قبور افراد صالح رفته و حاجت خود را از آنان بخواهد، مشرک است. چنین شخصی را باید وادار به توبه کرد و اگر توبه نکرد، باید کشته شود.
تشبیه خداوند متعال به مخلوقات و جسم دانستن خداوند، از شاخصه‌های مهم فکری و اعتقادی وهابیت است که در آثار احمد بن حنبل مشهود بوده و حنابله ـ بویژه ابن تیمیه ـ و به تبع وی وهابیان به ترویج آن پرداخته‌اند لذا به وهابیان، مجسّمه و مشبّهه اطلاق شده است. از باب نمونه ابن‌تیمیه معتقد است جسمانیت و لوازم آن توسط شرع به اثبات رسیده است.
یکی از بدعت‌های شوم و ناپسندی که توسط بنی‌امیه در میان جامعه اسلامی و مسلمانان پایه‌گذاری شد و در قرون بعدی توسط جریان وهابیت رواج بیشتری پیدا کرد، دشمنی با اهل‌بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، سبّ و لعن آنان مخصوصا صحابی بزرگوار، جانشین و وصی آن حضرت، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السّلام) بود.
حرکت وهابیت به سرکردگی محمد بن عبدالوهاب، ادامه افکار باطل ابن‌تیمیه بود. سؤالی که مطرح است، این است که: چه عواملی باعث شد محمد بن عبدالوهاب در ترویج افکار منحرف خود به پیشرفت‌هایی دست یابد، در حالی که ابن‌تیمیه در نشر و تروبج همین افکار شکست خورده و منزوی شد؟ عوامل گسترش وهابیت را در دو عامل داخلی و خارجی می‌توان جستجو کرد.
وهابیت واژه‌ای است که برای مسلمانان یادآور جلوگیری از تبرک، توسل و زیارت قبور است. وهابیان با سنگ خواندن قبر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، سعی در بی‌فایده جلوه دادن زیارت قبر آن حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) دارند. موارد یاد شده، یکی از باورهای وهابیان است که ریشه در قرون اولیه و امویان دارد.