وهابیان شیعیان را به اتهام غلو در حق امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و سایر ائمه (علیهم السّلام) از زیارت مرقد شریف حضرت علی (علیه السّلام) محروم می‌شوند. قبر شریف امام حسین (علیه السّلام) نیز به همین بهانه تخریب می‌شود.

ابن‌تغری حنفی در تاریخ خود می‌نویسد: وقتی متوکل با انبوه زائرین قبر امام علی (علیه السّلام) مواجه شد، به بهانه غلو شیعه در حق امام علی (علیه السّلام) و همسنگ دانستن زیارت قبر شریف آن حضرت با زیارت بیت‌ الله الحرام، از زیارت قبر امام علی (علیه السّلام) جلوگیری کرد و زمانی که با مقاومت ارادتمندان آن حضرت مواجه شد دستور منع قبور سایر علویین را نیز صادر کرد و زمانی که این دستور نیز نتوانست مانع زیارت قبر امام علی (علیه السّلام) و سایر علویین شود، متوکل دستور تخریب قبر امام حسین (علیه السّلام) و قتل زائرین را صادر کرد.[1] مفتیان وهابی نیز به همین بهانه شیعیان را تکفیر کرده، خون مال و ناموس آنان را بی‌ارزش اعلام کرده و پرداخت زکات به فقرای شیعه را تقویت کفر دانسته و ممنوع می‌کنند.

اینها در حالی است که برخی از علمای اهل‌سنت با غلو و جعل احادیث در حق معاویه چهره وی را موجه جلوه داده‌اند که در این مقاله به یک مورد از آنان اشاره می‌نماییم: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: خداوند تنها جبرئیل، من و معاویه را امین وحی خود قرار داد. (جبرئیل وحی را از خداوند می‌گرفت و به من می‌رساند و من نیز به معاویه می‌گفتم و او می‌نوشت). چیزی نمانده بود که خداوند معاویه را به خاطر علم و دانش زیاد و امانت‌دار بودنش به پیامبری مبعوث کند. خداوند گناهان معاویه را می‌بخشد و او را محاسبه و بازخواست نمی‌کند.[2]

پی‌نوشت:

[1]. النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة، ابن تعزی حنفی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج2، ص 341 و 343.
[2]. «عن واثلة مرفوعا: إنّ الله ائتمن علی وحیه جبرئیل و أنا و معاویه ... .» تاریخ دمشق الکبیر، ابن عساکر دمشقی شافعی، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 59، ص 74.