دشمنی با پیامبر و اهلبیت آن حضرت
یکی از بدعتهای شوم و ناپسندی که توسط بنیامیه در میان جامعه اسلامی و مسلمانان پایهگذاری شد و در قرون بعدی توسط جریان وهابیت رواج بیشتری پیدا کرد، دشمنی با اهلبیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، سبّ و لعن آنان مخصوصا صحابی بزرگوار، جانشین و وصی ایشان، حضرت علی بن ابی طالب (علیه السّلام) بود. این بدعت شوم، به خاطر تحریکات و تلاشهای بعضی از وهابیها و سلفیها، بین محدثان و راویان اهلسنت نیز گسترش پیدا کرده و متأسفانه علمای اهلسنت نیز جواب روشن و عکسالعمل قاطعی مقابل جریان دعوت به بغض و دشمنی و تحقیر اهلبیت (علیهم السّلام) ندادهاند. یکی از جلوههای دشمنی وهابیت و پیشوایان آنان با پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و اهلبیت آن حضرت، تجلیل و تکریم دشنام دهندگان به زوج بتول و پدر سبطین، حضرت علی (علیه السّلام) و توثیق چنین راویانی و نقل روایت از آنان توسط وهابیت است که در این مقاله برای نمونه به دو مورد از آنان اشاره مینماییم:
- دشمنی مروان بن حکم با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و برخوردهای بیادبانه و اهانتآمیز وی با امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و امام حسن و امام حسین (علیهما السّلام) سیدا شباب اهل الجنة بر هیچ کس پوشیده نیست. جای تعجب و شگفتی است که بخاری در کتاب صحیح خود از مروان بن حکم حدیث نقل کرده است و مورد انتقاد و اعتراض بعضی از علمای اهلسنت نیز واقع شده است.[1] احمد بن حنبل نیز همچون بخاری دشمنی مروان بن حکم با حضرت علی (علیه السّلام) را منافی عدالت و وثاقت ندانسته و به نقل روایت از مروان پرداخته است.[2]
- لمازة بن زبار یکی از راویانی است که نصب و دشمنی او با اهلبیت پیامبر خصوصا حضرت علی (علیه السّلام) بر همگان آشکار است. احمد بن حنبل پیشوای فکری وهابیت با چشمپوشی از دشمنی لمازه با امیرالمؤمنین خلیفه مسلمانان و سب و لعن آن حضرت، وی را «صالح الحدیث» دانسته و به تعریف و تمجید بسیار از او پرداخته است.[3]
پینوشت:
[1]. «عاب الاسماعیلی علی البخاری تخریج حدیثه.» تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی شافعی، دارالفکر، بیروت، ج 10، ص 83
[2]. المسند، احمد بن حنبل، دار صادر، بیروت، ج 1، ص 63.
[3]. «حرب بن اسماعیل کرمانی میگوید: سمعت احمد بن حنبل یقول: کان أبولبید صالح الحدیث و أثنی علیه ثناء حسنا.» الجرح و التعدیل، ابن ابی حاتم رازی، دارالفکر، بیروت، ج 7، ص 182.
افزودن نظر جدید