جایگاه پیامبر اسلام (ص) نه تنها در بین مسلمانان، بلکه در بین امت‌های پیشین نیز دارای اهمیت والایی بوده که بر همگان مکشوف است. با این حال همیشه معاندانی هستند که چشم خود را بر حقایق می‌بندند و با نادیده گرفتن مقام رسول اکرم (ص) از عبارات زننده‌ای نسبت به ایشان استفاده می‌کنند که خوشبختانه تاثیری جز خفت و خواری برایشان ندارد.

سیاست‌گذاران آمریکا هماره به دنبال سوء استفاده از جریان‌های سلفی جهادی منطقه بوده و هستند. آنها در کشور افغانستان با پرورش دادن گروهی مثل طالبان به دنبال جلب منافع خود بودند، اما در نهایت آنچه به‌دست آوردند، تهدید بیشتر از جانب این گروه بود. اکنون همین کار را در سوریه انجام می‌دهند که گویی قصد دارند از یک سوراخ دوباره گزیده شوند

مهم ترین ادله سلفیان این است که بین شخص مرده و حی ارتباط قطع است و این کمک سخن گفتن مردود و لغو است. برخلاف مکتب اهل بیت(ع) که سخن گفتن با اموات امر ناشایستی نیست. این در حالی است که از مجموع آیات و روایات این گونه فهمیده می‌شود که بین انسان حی و میت ارتباط برقرار می‌شود لذا می توان با اولیاء الهی سخن گفت.

خطای بزرگ این است که سلفیت را باز کننده مفهوم اجتهاد بعد از بسته شدن اجتهاد در بین اهل سنت بدانیم. سلفیت در تعریف اجتهاد آن چنان این مفهوم را تنزل داده است که برای مجتهد چیزی جز اخباری گری سبک و ظاهر گرایی بی معنا، باقی نمانده است. مفتوح بودن باب اجتهاد، حقیقتی است که زیبنده مکتب اهل‌بیت(علیهم السلام) است.

حکّام سعودی، برای از بین بردن گروه جُهیمان، که در خانه خدا پناهنده شده بودند، از کفّار کمک گرفتند. به این ترتیب فرانسوی‌های کافر با تانک‌های غول پیکر به مسجد الحرام حمله کردند و با توپ و تانک ساحت قدسی مسجد الحرام را درهم شکستند و با کشتار وسیع جمعی از مسلمانان در خانه خدا، قداست حرم الهی را از بین بردند.

خداوند در سوره اسراء، آیه 72 بیان می‌دارد که هر کس در این دنیا کور و نابینا باشد در سرای آخرت نیز بدان گونه و بلکه پست‌تر خواهد بود. از این رو اگر کسانی در این دنیا چشم خود را بر حقایق دنیا در زمینه اعتقادی و پرستش خداوند و ... ببندند، راه رسیدن به سعادت اخروی را نیز به طور عمدی برای خود مسدود نموده‌اند و بلکه پست‌تر.