بهائیت وشیخیه
مبلّغان بهائی در راستای توجیه ادعای اُمیت پیشوایان خود و تعارض آن با درس خوانده بودنشان، علم آموزی آنان را منحصر به دوران کودکی دانسته‌اند. این در حالیست که نه تنها پیشوایان بابی بهائی حتی در بزرگسالی درس خوانده بوده‌اند، بلکه اشکالات فراوان علمی ادبی و اصلاحات صورت داده بر کتب‌شان، علم الهی آن‌ها هم با تردید مواجه می‌سازد.
بر خلاف ادعای مبلّغان بهائی ، نه اُمی بودن مساوی با جهل است و نه علم معصومین (علیهم السلام) اکتسابی است.
بهائیان در توجیه درس خوانده بودن پیشوایان خود، واژه‌ی امی را به عدم تحصیل معارف الهی معنی می‌کنند. این در حالیست که پیشوایان بهائی، خود به معنی امی «به معنای مطلق درس نخواندن» اعتراف کرده‌اند. از طرفی، وجود غلط و اصلاحات در کتب پیشوایان بهائی، دیگر دلیلی بر علم آنان باقی نخواهد گذاشت چه رسد آنکه غلط‌هایشان را بتوان به خدا بست.
پیامبران الهی هرکدام به اقتضای زمانه و درخواست مردم و اتمام حجّت بر انسان‌ها معجزاتی ارائه داده‌اند. این در حالیست که پیشوایان بهائی به دلیل عدم اتصال به منبع وحی، به انکار حجیّت معجزه و معجزات پیامبران روی آورده‌اند.
تشکیلات بهائیت با انتشار خبری در فضای مجازی، مدعی اخراج یک شهروند بهائی در قائم شهر مازندران به دلایل اعتقادی شد. اما ماجرا از چه قرار است؟
در حالی تشکیلات بهائیت بهائیان را به استواری کور و لجوجانه بر عقیده فرا می‌خواند که: اول: این رفتار بر خلاف اصل جستجوی آزادانه حقیقت در بهائیت است. دوم: پیشوایان بهائی هیچ استقامتی بر عقیده خود نداشتند.
برای بهائی شدن لازم است ابتدا عقل و ایمان خود را کنار نهاده و پس از پذیرفتن عقاید مشرکانه و تعالیم متناقض بهائیت، تشکیلات بهائیت تشخیص می‌دهد که آیا صلاحیت بهائی شدن و انجام تکالیف این تشکیلات را دارید یا خیر.
مبلّغان بهائی معجزه‌ای که در اصل برای اثبات حقانیت پیشوایان الهی می‌باشد را منکر می‌شوند و به سخره می‌گیرند و در عین حال پیشوایان خود را در امور روزه مره صاحب کرامت و معجزه می‌دانند!
سنّ هَرَم در بهائیت بدین معناست که افراد بالاتر از هفتاد سال از اجرای احکامی چون نماز و روزه معاف می‌شوند. اما اگر تکالیف پروردگار برای رشد و تعالی بشر وضع شده‌اند، دیگر معافیت از آن چه معنی خواهد داشت؟
تشکیلات بهائیت در آفریقا در حالی به بهانه‌ی مسئله تغییرات آب و هوایی در آفریقا، تطابق دین با علم و عقل را لازمه‌ی برون رفت از این مشکل دانست و به توزیع ناعادلانه ثروت اشاره کرد که: پیشوایان بهائی آفریقایی‌ها را به حیوانان وحشی تشبیه؛ عقل را ملاک ندانسته؛ سخنان غیرعلمی گفته و خود، توجیه‌گر عامل غارت ملّت‌ها بوده‌اند.
مبلّغان بهائی بینش پیامبرخوانده‌ی بهائی را در مسابقه‌ی ثروت اندوزی و ترجیح منفعت‌طلبی شخصی برمی‌شمارند. این در حالیست که چنین مسابقه‌ای موجب فراموش کردن ارزش‌های انسانی و گرفتار شدن در مسابقه‌ی جنون آمیز و بی‌پایان زیاده خواهی منجر خواهد شد.
تشکیلات بهائیت با چاپ و نشر جزوات و کتاب‌های خود در داخل کشور، نه تنها از دستورات پیشوایانش تخطی می‌کنند، بلکه به مخالفت مدنی با حکومت در ایران می‌پردازد؛ حکومتی که در سال 1362 ش، به اطاعت از آن تعهد داده بود. به راستی تشکیلاتی که پیروانش را به نقض تعالیم پیشوایانش و عهدشکنی سوق می‌دهد چه نام دارد؟!
حسینعلی نوری که وابستگی شدیدی به استعمار داشت، سیاه‌مشق‌هایش را به عنوان وحی الهی معرفی نمود و فرقه‌ی بهائیت را تأسیس کرد. پس از او عبدالبهاء رهبری بهائیان را به عهده گرفت و بر خلاف وصیت و پیش‌بینی پیامبرخوانده‌ی بهائی، شوقی افندی را به جایگزینی برگزید. امروزه هم نهاد نامشروع بیت العدل، رهبری بهائیان را به عهده دارد.
کانال رسمی تشکیلات بهائیت خبر از انتشار کتاب اقدس پس از یک قرن و نیم، به زبان ایسلندی داد. اما به راستی چرا باید در ترجمه و انتشار آثار پیشوایان بهائی تا این میزان تعلّل شود؟! چرا باید به اصطلاح وحی نازله‌ی پیشوایان بهائی تلخیص و سانسور شود؟! چرا هنوز هم ترجمه آثار عربی پیشوایان ایرانی بهائی به زبان فارسی ممنوع است؟!