پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به گزارش خبرگزاری بهائیان دفتر تشکیلات جهانی بهائی در آدیس‌آبابا پایتخت کشور اتیوپی آفریقا برخی نمایندگان جوامع دینی و سازمان‌های جامعه‌ی مدنی را گرد آورد تا این موضوع را بررسی کنند که بینش‌های برخواسته از علم و دین چگونه می‌تواند بحث و گفتگوها در گفتمان تغییرات اقلیمی را تحت‌تاثیر قرار دهد.

نماینده‌ی تشکیلات بهائیت در این نشست، حلّ مشکل محیط زیست را در گرو رعایت اصول معنوی‌ای مانند عدالت و یگانگی عنوان کرد و بخشی از فعالیت دفتر بهائیت در آدیس‌آبابا را مشارکت در گفتمان محیط‌ زیست؛ با مشارکت کنفرانس کلیساهای آفریقا و پروژه ادیان متحد معرفی کرد.

آتینو امبویا نماینده دفتر آدیس‌آبابا با بیان این که دین می‌تواند قوایی برای ایجاد الگوهای نوین زندگی فردی و جمعی باشد گفت :«یکی از چالش‌های ثروت مفرط یا فقر فاحش این است که افرادی که بیشترین رنج را از تأثیرات تغییرات آب و هوایی می‌برند همان کسانی هستند که از توزیع ناعادلانه منابع نیز رنج می‌برند» او ادامه داد: «الگوهای اقتصادی ما باید با در نظر گرفتن اصول معنوی ارائه شده توسط دین مانند وحدت نوع بشر، دوباره مورد بررسی قرار گیرند تا بتوانند ضامن سعادت همه ساکنان زمین باشند».[1]

اما تبلیغ و طرح بهائیت به بهانه‌ی مسئله‌ی تغییرات آب و هوایی در کشور آفریقا و نکات مطرح شده در آن، در حالیست که:

اولاً: نماینده‌ی تشکیلات بهائیت از لزوم هماهنگی علم و دین در کشوری آفریقایی سخن می‌گوید در حالی که عبدالبهاء پیشوای بهائی، مردم آفریقا را به دلیل دوری از علم و مدنیت، به حیوانات وحشی تشبیه کرده است: «اهالی مملکتی نظیر آفریقا جمیع مانند وحوش ضاریه (: حیوانات وحشی و درنده) و حیوانات بریه (: خشکی) بی‌عقل و دانشند و کلّ متوحش (: همگی وحشی هستند). یک نفس دانا و متمدّن در ما بین آنان موجود نه (: نیست)».[2]

ثانیاً: حتی بر فرض توجیه و یا نادیده گرفتن موضع‌گیری پیشوایان بهائی در خصوص مردم آفریقا؛ چگونه فرقه‌ای که پیامبرخوانده‌اش عقل را ملاک حق ندانسته [3] و جانشینش سخن غیرعلمی گفته [4]، می‌تواند از این شعار برای تبلیغ مسلکش استفاده کند؟!

ثالثاً: تشکیلات بهائیت چگونه فقر فاحش و توزیع ناعادلانه‌ی ثروت را موجب رنجش عده‌ای از تغییرات آب و هوایی می‌داند در حالی که پیشوای بهائیت، خود توجیه‌گر عوامل غارت ملّت‌ها بوده است. همچنان که عبدالبهاء، با تمجید از استعمارگران آفریقا که منابع کشورهایش را به غارت بردند و مردمانش را به بردگی گرفتند، خواستار سپاسگذاری استعمارشدگان از استعمارگران شده است. در این خصوص عبدالبهاء، صرف آزادی‌بخشی پس از سال‌ها بردگی را دلیل سپاسگذاری برده‌های آفریقایی از اربابان آنگولاساکسون خود دانسته است.[5]

رابعاً: توازن ثروت یا تعدیل معیشت، از تعالیم بهائی که به عنوان مسیری برای حل این بحران معرفی شد، تنها راه‌کار عملی‌اش در بهائیت، پرداخت نوزده درصد از اموال به تشکیلات بهائی است.[6]

پی‌نوشت:
[1]. سرویس خبری تشکیلات بهائی، مورخ: 09 مهر 1400.
[2]. عباس افندی، مکاتیب، مصر: کردستان العلمیه، 1910 م، ج 1، ص 331.
[3]. ر.ک: حسینعلی‌نوری، بدیع، بی‌جا: 1286، ص 286.
[4]. همچنان که عبدالبهاء، در سخنی غیرعلمی و غیرعقلی، خلقت برخی موجودات را به صورت خلق الساعه دانسته است: عباس افندی، مکاتیب، نسخه‌ی الکترونیکی، ج 2، ص 24.
[5]. عباس افندی، خطابات، ج 2، ص 142-141.
[6]. اشراق خاوری، گنجینه‌ی حدود و احکام، بی‌جا: موسسه‌ی ملی مطبوعات امری، بی‌تا، باب 9، ص 94.