جنایات وهابیت
اخیرا خبری در شبکه اجتماعی اینستاگرام منتشر شد که یک وهابی، یکی از علمای معاصر اهل‌سنت را تهدید به قتل و سر بریدن کرده است. این خبر با توجه به دیدگاه‌های سرکرده وهابیت و پیروان او، امر عجیبی نیست. چرا که کشتار از سوی ایشان، تئوریزه شده است.
پیروان مذاهب شیعه و سنی بدانند که ما همه یک ملت هستیم، در یک کشتی سواریم و سرنوشت مشترک داریم و هرگونه اختلاف، می‌تواند به ضرر هر دو طرف تمام شود.
وهابیت اصرار دارند که ابوطالب کافر از دنیا رفته و هر کس بگوید ابوطالب با ایمان بوده است، باید کشته شود!
استعمار انگلیس برای تسلط در خاورمیانه و کوبیدن اسلام و مسلمانان، تنها راه ضربه زدن بر مسلمین را اختلاف و تفرقه میان آن‌ها را در نظر گرفتند، لذا با محور قرار دادن مذهب تسنن در مقابل دیگر مذاهب اسلامی خصوصاً تشیع، اختلافات شدیدی را پایه‌ریزی کردند و با این روش مسلمانان را به جان یکدیگر انداختند و چهره اسلام را مخدوش کردند.
کشتارشیعیان توسط وهابیها در عتبات عالیات به راستی صفحه تاریخ را سیاه کرده ولکه ننگی برای همیشه بر پیشانی وهابیان نهاده است. جمیل صدقی زهاوی درقضیه حمله وهابیها به طائف می‌نویسد: برصغیر وکبیر رحم نکردند. طفل شیرخوار را بر روی سینه مادرش سر بریدند. جمعی را که مشغول فرا گرفتن قرآن بودند کشتند.
نام وهّابی و فرقه وهابیت که قدمت آن خیلی از دویست سال تجاوز نمی‌کند، شهره عام و خاص گردیده و کمتر کسی است که نامی از این گروه و یا خبری از جرایم و جنایات آنان، نشنیده باشد. طبیعی است استعمال نام وهّابیت چندان خوشایند این گروه نباشد و به همین جهت، آنان خود را «سلفی» می‌خوانند.
هنگامی که سپاهیان آل سعود در ذی القعده سال 1216 به شهر کربلاء وارد شدند، دیوارها را تخریب کردند، به زن و مرد حمله بردند و نزدیک به دو هزار نفر مرد را به قتل رساندند، و هر فردی را که در خانه و بازار یافتند، کشتند. سپس به مقبره امام حسین (علیه السلام) تجاوز کرده و آن را تخریب کردند، و هر چیز قیمتی را به تاراج بردند.
گروه تروریستی داعش از کشورهای مختلفی حمایت می‌شود که توانست تا این اندازه به فعالیت‌های خشونت‌آمیز خود وسعت بخشند و مناطق زیادی را اشغال و به تصرف خود درآورند. داعش محصول مشترک اعراب و غرب است که طی سال‌های اخیر به نام اسلام، بزرگ‌ترین نقش را در پیشبرد سناریوی اسلام هراسی و شیعه هراسی ایفا کرده است.
ریشه‌های عقاید داعش به محمد بن عبدالوهاب برمی‌گردد، زیرا آن‌چه امروز به نام اعمال دولت اسلامی قابل مشاهده است از قرن 12 و 13 در عربستان و عراق هم می‌توان مشاهده کرد. پیروان محمد بن عبدالوهاب بر این عقیده بودند: منطقه حجاز و اطراف آن را باید از کفر و شرک پاک کرد؛ زیرا این سرزمین را دارالحرب می‌دانستند.
فعالیت‌های جهادی تکفیری، در قالب احزاب و گروه‌های به اصطلاح اسلامی انجام می‌شود و خشونت جزو لاینفک اندیشه‌های آن‌ها است. پرورش گروه‌های تندرو و متعصب مانند طالبان و داعش و انصارالشریعه و ... یکی از اقدامات اصلی وهابیت است تا بتواند سیاست‌های خود را در منطقه پیاده کند و خاورمیانه‌ی پر تنش و ناامنی به وجود آورد.
فعالیت‌های جهادی تکفیری وهابیت، در قالب احزاب و گروه‌های به اصطلاح اسلامی انجام می‌شود و خشونت جزو لاینفک اندیشه‌های آن‌ها است. پرورش گروه‌های تندرو و متعصب مانند طالبان و جیش‌العدل و جبهةالنصرة و... یکی از اقدامات اصلی وهابیت است، تا بتواند سیاست‌های خود را در منطقه پیاده کند و خاورمیانه‌ی پر تنش و ناامنی به وجود آورد.
محمد بن الوهاب در سال 1115 هجری قمری در شهر عیینه از توابع نجد متولد گردید. پدرش، عبدالوهاب، از قضات آن شهر به شمار می‌رفت. محمد، فقه حنبلی را در زادگاه خود آموخت و سپس برای تکمیل معلومات خود رهسپار مدینه شد و در آنجا به تحصیل حدیث و فقه پرداخت. در دوران تحصیلش، گاهی مطالبی بر زبانش جاری می‌‍شد که از عقاید خاصی حکایت داشت.
بنیان‌گذار وهابیت محمد بن عبدالوهاب، فتوا به جواز قتل هر کسی که عقیده اهل‌سنت و جماعت را دارد می‌دهد، ولی امروزه وهابیت، بنا به مصالحی آن را مطرح نمی‌کنند. او در نامه خود به ابن عیسی که بر او احتجاج نموده که فقهاء به چیزی بر خلاف فهم او معتقدند؛ فقه مصطلح را که تمام مذاهب اسلامی بدان معتقدند، شرک می‌داند.
یکی از علمای اهل‌سنت بغداد به نام جمیل صدقی زهاوی می‌نویسد: «از بزرگ‌ترین کارهای قبیح وهابیان، همان پیروان محمّد بن عبدالوهاب این بود که هنگام وارد شدن شهر طائف مردم را به طور عموم کشته و به کوچک و بزرگ رحم نکردند و قصد مأمور و امیر و شریف و پست کرده و همگی را به طور یکسان از دم تیغ شمشیر و نیزه گذراندند.»